-Λόλα μήπως είδες πουθενά
την ΕΣΠΗΤ;
-Πού να τη δω Έλλη;
-Εκεί που δουλεύεις!
-Εκεί που με δουλεύουν
θες να πεις!
-Και τον Μίμη τον
απέλυσαν. Και η Άννα δουλεύει χωρίς να πληρώνεται τις υπερωρίες
-Και το έλεγαν αυτοί να
κάνουμε Συνδικάτο Τύπου, αλλά ποιος να τους ακούσει…
-Και εσύ και η Άννα και ο
Μίμης και …εγώ! Και ο Λάμπρος, ο Στρατής, η Αγλαΐα, ο Βαγγέλης, ο Σγουρός, η
Βασδέκη, η Ευτυχία. Όλοι μαζί. Για να δουλεύουμε σε ανθρώπινες συνθήκες. Να
παίρνουμε τις αμοιβές που μας αξίζουν. Να έχουμε δικαιώματα και όχι μόνο υποχρεώσεις.
-Και να πάρει πίσω τον
νόμο του ο αχώνευτος που έχει το ίδιο επίθετο με τον αγαπημένο μας συνθέτη.
-Και να μπορούμε να
γράφουμε την αλήθεια κι όχι ό,τι αρέσει στα αφεντικά και στη Κυβέρνηση!
-Και να μη μας θεωρούν κατώτερες
από τους άντρες!
-Και θα χτίσουμε ένα νέο
σωματείο που να τα χωρά τα μέλη όλα.
-Κι έτσι θα λέμε πια… Λα,
λα, λα, λα Λόλα. Λα, λα, λα, όλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου