Ανοικτή επιστολή Εργατών Τύπου: Φτάνει πια!

 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΣΠΗΤ 19-21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025 

Φτάνει πια! 

Συναδέλφισσα-συνάδελφε μέλος της ΕΣΠΗΤ,

 

η παράταξη των Εργατών Τύπου σε καλεί να πεις με την ψήφο σου στις εκλογές της Ένωσής μας στις 19-21 του Ιούνη ένα αποφασιστικό «φτάνει πιά!» στον εκφυλισμό και τη χρεοκοπία της, ξεκινώντας από την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στη διοίκησή της. Σε καλεί να υποστηρίξεις με εμπιστοσύνη το ψηφοδέλτιό μας, δηλώνοντας τη διαθεσιμότητά σου για αγωνιστική διεκδίκηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και της επαγγελματικής μας αξιοπρέπειας, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων όλου του κόσμου της εργασίας και σε συντονισμό μαζί του.

Οι εμπειρίες της αρπακτικότητας του νεοφιλελεύθερου «ολοκληρωτικού καπιταλισμού» κάνουν να μοιάζει με μαύρη κωμωδία το «στρατηγικό αφήγημα» της κατατονικής μας ΕΣΠΗΤ, με το μελίπηχτο και συντεχνιακής κοπής political correct ύφος της πλειοψηφίας της, που κομπάζει από τα έδρανά της πως μας νοιάζεται και πως κάνει για μας ό,τι περνάει απ’ το χέρι της. Σωστά, όταν το πλαίσιο ανοχής των φιλολαϊκών αιτημάτων από το σύστημα εξουσίας γίνεται όλο και πιο στενό, τι περισσότερο μπορεί να περνά απ’ το χέρι συνδικαλιστών γραφειοκρατικής κοπής από το να υπογράφουν δηλώσεις συμπάθειας και αμέριστης συμπαράστασης προς κάθε πικραμένο; 

Αυτό το σύστημα εξουσίας είναι που …απελευθερώνει (sic) το κεφάλαιο από τα «δεσμά» των κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας και των «αχρείαστων» δημοσίων ελέγχων, ενισχύοντας άρδην τις τάσεις της συγκεντροποίησής του και του αυταρχισμού της πολιτικής του ηγεμονίας. Είναι το ίδιο σύστημα εξουσίας που τάζει με κυνισμό στις κοινωνίες περισσότερη λιτότητα και εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας, μεγαλύτερη διαφθορά, ψέματα και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, περισσότερα λεφτά για εξοπλισμούς και μιλιταρισμό, περισσότερο εθνικιστικό και ρατσιστικό παραλήρημα και λιγότερη ειρήνη και δικαιοσύνη, με άρση των κοινωνικών κατακτήσεων χάριν της πλήρους εμπορευματοποίησης των επιδίκων τους (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλεια, ενέργεια κ.ά.) και με διαρκείς εκπτώσεις στη δημοκρατία. Είναι το ίδιο σύστημα εξουσίας που καλεί σε συμπαράταξη «στη σωστή πλευρά της ιστορίας», με …κατανόηση για τις αιμοβόρες βουλές του τελευταίου αποικιοκρατικού-εποικιστικού απαρτχάιντ καθεστώτος στον κόσμο, δηλαδή των αποχαλινωμένων σιωνιστών γενοκτόνων του Ισραήλ, των Αμερικανών πατρώνων τους και των ακολούθων τους, συνταξιούχων αποικιοκρατών της Ευρώπης. Κι είναι ακριβώς το ίδιο που μπαζώνει ακατάπαυστα τα δημόσια εγκλήματα της κεφαλαιοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων, όπως του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη ή της εκατόμβης νεκρών από τα εργατικά «ατυχήματα», και που συγκαλύπτει τις αναρίθμητες πια δημόσιες αμαρτίες του με θράσος χιλίων offline και online πιθήκων.

Με αυτό λοιπόν το σύστημα εξουσίας η απελθούσα πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΠΗΤ εννόησε πως μπορεί να συναλλαχθεί επ’ ωφελεία των μελών της Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, φάγαμε και ξαναφάγαμε το «στρατηγικό αφήγημά» της ώσπου γκώσαμε. Διότι η συντεχνιακή ενσωμάτωσή μας στο …καθωσπρέπει συστημικό μαγαζί της ΕΣΗΕΑ –πράγμα για το οποίο μας γάνωσε τ’ αυτιά στις δύο τελευταίες θητείες της στο ΔΣ της ένωσής μας–, «πήγε κουβά» τελεσίδικα εκ μέρους της πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ, η οποία μάλιστα (προς πιστοποίηση της πολιτικής αφέλειας και του καιροσκοπισμού των ηγετίσκων μας) εντάσσει πλέον στους κόλπους της και συναδέλφους του ηλεκτρονικού Τύπου και δη μέλη μας, που «αποχαιρετούν» την ΕΣΠΗΤ κρίνοντας προτιμητέο το «μαγαζί» των αρίστων!... Ήταν αναμενόμενο: Εφόσον οι βαρόνοι της ενημέρωσης καπαρώνουν επιχειρηματικά και συγκεντρώνουν πέραν του αθηναϊκού ημερήσιου Τύπου και των τηλεοπτικών μέσων και τα ηλεκτρονικά μέσα, ήρθε η ώρα να «κανονικοποιηθούν» συνδικαλιστικά κι αυτά υπό την εποπτεία –και με την εγγύηση, φυσικά– της αριστοκρατικής ΕΣΗΕΑ! 

Ποιος χρεώνεται κατόπιν αυτών το φιάσκο και την κρίση στρατηγικής της ΕΣΠΗΤ, που κατάντησε ο συντεχνιακός κατιμάς της δημοσιογραφικής πιάτσας; Τώρα που γκρεμίστηκαν οι αυταπάτες περί μιας ισχυρής συντεχνιακής καβάτζας προνομιούχων δημοσιογράφων έναντι όλων των άλλων εργαζόμενων στον Τύπο και συνολικά της εργατικής τάξης, μην πεις πως δεν ξέρεις. Θυμήσου μόνο ότι οι Εργάτες Τύπου, θέτοντας αταλάντευτα από την εμφάνισή μας σαν στρατηγική ανάγκη την οικοδόμηση ενός Ενιαίου Συνδικάτου Εργαζομένων στον Τύπο, δεν έκαναν επίδειξη καθαρότητας αντικαπιταλιστικών θέσεων –για τις οποίες κάποιοι από τους υποτίθεται «πραγματιστές» άλλων παρατάξεων μάς μυκτήριζαν, φρονώντας ότι γινόμαστε «μαξιμαλιστές». Αλλά με τη θέση μας αυτή εκφράσαμε και εκφράζουμε την πείρα από τους αγώνες της εργατικής τάξης, που διδάσκει ότι η πολυδιάσπαση ευνοεί τον ταξικό αντίπαλο εντείνοντας την αρπακτικότητά του, ενώ η αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, με όρους αλληλεγγύης και υπέρβασης των αξιολογικών διαιρέσεων μεταξύ τους, προσφέρει δυνατότητες αντίστασης, ευκαιρίες μικρών και μεγαλύτερων επιτυχιών και προπάντων αγωνιστική αυτοπεποίθηση στον κόσμο της εργασίας! Διότι τα δικαιώματα της εργασίας δεν κερδίζονται με ρεβεράτζες και διαπραγματεύσεις τεχνοκρατών-γραφειοκρατών, αλλά με σκληρές κι επίμονες μάχες.  

Το στρατηγικό στραπάτσο της ΕΣΠΗΤ, στο οποίο ανακλάται και η μέριμνα του συστήματος διαπλοκής της πολιτικής εξουσίας με τους ολιγάρχες των media να μη ρισκάρουν έστω κι ένα δυνητικό ψήγμα ταξικής πολιτικής στα συνδικαλιστικά πράγματα του κλάδου, αφορά και την Αριστερά. Την αφορά γιατί, ενώ οι παρατάξεις της μιλούν την ίδια γλώσσα στην κριτική τους, η ασυγχώρητη εμμονή σε διαχωριστικές γραμμές χάριν του ηγεμονισμού καθεμιάς όχι μόνο στάθηκε εμπόδιο στην ανάσχεση του περί ου ο λόγος συντεχνιακά ψηλομύτικου «στρατηγικού αφηγήματος», αλλά έβαλε πλάτη για την πλειοψηφική του αποδοχή, ερωτοτροπώντας με την ιδέα της δημοφιλίας των ελιτίστικων υποσχέσεών του! Την αφορά, επίσης, γιατί με την πολυδιάσπασή της η Αριστερά αποποιείται τη δυνατότητα διεκδίκησης της ηγεμονίας στην ΕΣΠΗΤ, προκειμένου η Ένωση ν’ αρχίσει να πολιτεύεται συνδικαλιστικά από ταξικές θέσεις, μπαίνοντας στις επιχειρήσεις-βασίλεια της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και καλώντας σε αγωνιστική αντίδραση το χιλιοτσακισμένο προλεταριάτο του πληκτρολογίου και της οθόνης. Στο πλαίσιο αυτό, η ψήφος σου στο ψηφοδέλτιο των Εργατών Τύπου πρέπει να λάβει και τον χαρακτήρα ενός «φτάνει πιά!» στην πολυδιάσπαση των ταξικών δυνάμεων στον κλάδο, το αποτέλεσμα των οποίων εύλογα εγείρει την καχυποψία περί «ενεργητικής απάθειας» και υποκρισίας της Αριστεράς, ιδίως εκεί που το αθροιστικό δυναμικό της μπορεί να παράγει αποτελέσματα…   

Η ετήσια συνέλευση των μελών της ΕΣΠΗΤ «γεμίζει» απογοητευμένους ασπρομάλληδες εν ενεργεία δημοσιογράφους ή απόμαχους της δουλειάς, γυναίκες και άντρες, ακροατές του αγορεύοντος one man show προέδρου της επί παντός του επιστητού, των οποίων οι προβληματισμοί και η απελπισία, όποτε εκφράζονται από του βήματος, απλώς ποικίλουν συγκινησιακά τις τυπικές διαδικασίες του σώματος… Πέραν αυτού, το κενό· από συνέλευση σε συνέλευση το ίδιο πάντα κενό· ένα κενό που το κάνει αφόρητο και η digital μούγκα των εξ αποστάσεως συμμετεχόντων στις συνελεύσεις –το σχετικό «πλεονέκτημα» του αντισυνδικαλιστικού νόμου η πλειοψηφία της ΕΣΠΗΤ το «βολεύεται» χάριν εξασφάλισης της απαρτίας, χάνοντας ωστόσο το κύρος της και προπάντων απονευρώνοντας το κέντρο ζωής της Ένωσης: τη συλλογικότητά της… Πρόκειται για ένα κενό που το κάνει καταθλιπτικό και η απουσία από τους κόλπους της Ένωσης των εκατοντάδων συναδέλφων κυρίως του ηλεκτρονικού Τύπου, που δουλεύουν καταπτοημένοι από την εντατικοποίηση, τις γλίσχρες αποδοχές, την απλήρωτη εργασία και τον εξευτελισμό της ποιότητας του δημοσιογραφικού έργου, μη αναγνωρίζοντας κάποιο ουσιώδη λόγο να ενταχθούν σε μια αποστεωμένη και γραφειοκρατική ΕΣΠΗΤ, που ούτε τους απευθύνεται, ούτε τη βλέπουν ποτέ πλάι τους, ούτε τους συγκινεί. Ένα κενό που το δραματοποιεί η επίγνωση για το μαρτύριο της ανασφάλειας της εργασίας με «μπλοκάκι», το οποίο φορτώνει τον/την συνάδελφο με όλα τα βάρη που ξεφορτώνονται «ευέλικτα» οι εκδότες, αλλά χωρίς τους συναδέλφους του δελτίου παροχής υπηρεσιών, που όπως οι προηγούμενοι, έχουν ακριβώς την ίδια σχέση αμοιβαίας αδιαφορίας, αν όχι απώθησης, με την ΕΣΠΗΤ. Ένα κενό αμήχανο, που ενίοτε το κάνει φαιδρό η λήψη ποικίλων e-mails από τη διοίκηση της Ένωσης περισσότερο ως υπόμνηση ότι με όλη της τη νεκροφάνεια εξακολουθεί να ζει, δουλεύοντας ρελαντί στον αυτόματο, δηλαδή συνυπογράφοντας απλώς τις αποφάσεις της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ και καλώντας πού και πού σε καμιά απεργία, για την επιτυχία της οποίας ουδείς ασχολείται ή ελέγχεται, όπως ουδείς ασχολείται με τη συστηματική καταγραφή και επικοινωνία με τους συναδέλφους για τα προβλήματά τους σε κάθε μεγάλη ή μικρή επιχείρηση έκδοσης περιοδικών, ηλεκτρονικών ή μη…

Οι Εργάτες Τύπου σε καλούν τώρα να πεις με την ψήφο σου ένα ηχηρό «φτάνει πιά!» στον ξεπεσμό της ΕΣΠΗΤ, ακριβώς επειδή αυτό το κέλυφος μικροδιευκολύνσεων και γραφειοκρατικών διευθετήσεων που είναι σήμερα η Ένωση, το μόνο που μπορεί να γίνει στο εξής, είναι είτε θρύψαλα είτε μουσειακό έκθεμα. Η ΕΣΠΗΤ μπορεί και πρέπει να αποκτήσει ρόλο στη ζωή του κλάδου μόνο σαν ταξικό συνδικάτο, δηλαδή σαν φορέας αφενός της έκφρασης των συμφερόντων των χιλιάδων συναδέλφων του περιοδικού και ηλεκτρονικού Τύπου, που υπομένουν κατά μόνας την ασφυκτική πίεση του κεφαλαίου και της κυβερνητικής πολιτικής, και αφετέρου της αλληλέγγυας και της αγωνιστικής σύνδεσης μεταξύ τους. Η ΕΣΠΗΤ πρέπει και μπορεί να γίνει η δική τους φωνή, το δικό τους μέσο διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εργασίας και ζωής, η δική τους αγωνιστική Ένωση υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων μας.

Το «φτάνει πια!» των Εργατών Τύπου ισοδυναμεί με την προσπάθεια μετατροπής όλων των προαναφερόμενων αρνητικών τόπων της πολιτείας της ΕΣΠΗΤ σε θετικούς, μέσω της ανάδειξης των εκπροσώπων μας στη διοίκηση της Ένωσης, με την εντολή να παλέψουν για τις θέσεις μας, δίνοντας λόγο σχετικά στους συναδέλφους και σε μόνιμο διάλογο μαζί τους, γιατί η Ένωση ανήκει σε αυτούς/-ές. Ισοδυναμεί, επίσης, με τη συστηματική μέριμνα μαζικής εγγραφής και ενεργοποίησης νέων συναδέλφων στην Ένωση, όπως και με την ανάληψη πρωτοβουλιών σε συνεργασία με άλλους φορείς και συλλογικότητες του κλάδου κι ευρύτερα του κόσμου της εργασίας, προκειμένου να βρίσκονται μόνιμα στη δημόσια συζήτηση και την πολιτική ζύμωση τα ζητήματα

·         των δικαιωμάτων της εργασίας,

·         της καταστρατήγησης της ελευθεροτυπίας, της έκπτωσης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της έλευσης της εποχής των face news ως πεδίου του μετα-δημοκρατικού κοινωνικοπολιτικού παιγνίου,

·         της ολιγοπώλησης της ενημέρωσης από μια χούφτα ολιγαρχών και της χειραγώγησής της εντός ορίων παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης κατά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων,

·         της έλευσης των εργαλείων της τεχνητής νοημοσύνης, που ενέχουν τον ολοφάνερο κίνδυνο τόσο της αναδιάρθρωσης του επαγγέλματος με επαχθείς όρους, όρους αποειδίκευσης, όσο και του ασφυκτικότερου ελέγχου της ενημέρωσης από τους μεγαλοκεφαλαιοκράτες κατόχους τους.         

                         

Κάνε υπόθεσή σου τις θέσεις των Εργατών Τύπου και απαίτησε με την ψήφο και τη συμμετοχή σου στη ζωή της Ένωσης ν’ ακούγεται η φωνή σου.   

 

            ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ

 

 

Οι "Εργάτες Τύπου" για τις εκλογές στην ΕΣΠΗΤ

 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΣΠΗΤ 19-21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι, 

 

Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Τα τελευταία –πολλά– χρόνια η Ένωσή μας:

·      Έχει καταστεί συνδικαλιστικά ανενεργή, χωρίς εσωτερική ζωή, με όλο και μικρότερο ποσοστό πραγματικά ενεργών μελών και με συνελεύσεις που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τυπική διαδικασία.

·      Δεν παίρνει καθόλου συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες, δεν έρχεται σε επαφή με τα μέλη της μέσα στις επιχειρήσεις, δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τους συναδέλφους που δουλεύουν με «μπλοκάκι», δεν έχει ένα σχέδιο για το πώς θα ξεπεράσει τη σημερινή κατάσταση και απλώς «ακολουθεί» μοιρολατρικά την ΠΟΕΣΥ και την ΕΣΗΕΑ.

·      Η ευθύνη για όλα αυτά ανήκει πρώτα και κύρια στη διοίκηση της Ένωσης, στην πλειοψηφούσα παράταξη και προσωπικά στον πρόεδρο του Δ.Σ. που έχει μετατρέψει το σωματείο σε... one man show.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες και στις υπόλοιπες παρατάξεις. Εμείς ως Εργάτες Τύπου, παρότι δεν αντιπροσωπευόμαστε στο Δ.Σ., αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Αλλά έχουμε και προτάσεις για το πώς μπορούμε να πάμε παρακάτω.

Η δικαιολογία για όλα τα παραπάνω είναι η –δεδομένη– συρρίκνωση/απαξίωση του περιοδικού Τύπου. Όμως, η ένωσή μας είναι Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου – αυτό το «και Ηλεκτρονικού» το έχουμε αφήσει στην άκρη εδώ και πολλά χρόνια. Ο ηλεκτρονικός Τύπος αντιπροσωπεύει ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα των εργαζομένων του κλάδου μας. Εργαζόμενοι κυρίως νέοι, κακοπληρωμένοι, που δουλεύουν υπό ιδιαίτερα ανασφαλείς εργασιακές σχέσεις και αντιμετωπίζουν ανεξέλεγκτη εργοδοτική ασυδοσία. Εργαζόμενοι που έχουν άμεση ανάγκη συνδικαλιστικής κάλυψης και που, ελέω παραίτησης της ΕΣΠΗΤ, επιδιώκουν να εγγραφούν στην ΕΣΗΕΑ... Η οποία όμως, λόγω της συντεχνιακής της φύσης, δεν πρόκειται ποτέ να ρίξει βάρος στο «προλεταριακό» και νεαρό κομμάτι του κλάδου.

Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς με συμφωνία όλων των παρατάξεων πλην την Εργατών Τύπου, επελέγη ως μονόδρομος για τη διάσωση της ΕΣΠΗΤ η απορρόφησή της από τη φιλο-εργοδοτική, συντεχνιακή –και εξίσου αναποτελεσματική συνδικαλιστικά– ΕΣΗΕΑ. Η απόρριψη της συγχώνευσης ΕΣΗΕΑ-ΕΣΠΗΤ από τα μέλη της ΕΣΗΕΑ ήταν κόλαφος για όλους όσοι είχαν (και έχουν) την αυταπάτη ότι με συντεχνιακές λογικές και με το να ενώσουμε απλώς τη μιζέρια μας μπορούμε να λύσουμε το βαθύτατο, δομικό πρόβλημα της οργάνωσης των εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ.

 

Εμείς ως Εργάτες Τύπου προτείνουμε:

● Να αντιστραφεί η καταστροφική λογική των εξ αποστάσεως διαδικασιών (συνελεύσεων και αρχαιρεσιών), η οποία δηλώνει υποταγή στους αντισυνδικαλιστικούς νόμους της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. Και το μόνο που φέρνει είναι όλο και μικρότερη συμμετοχή στις διαδικασίες του σωματείου.

● Να προχωρήσει άμεσα η ΕΣΠΗΤ, σε συνεργασία με τις υπόλοιπες Ενώσεις και σωματεία του κλάδου μας, σε σειρά πρωτοβουλιών για την ανάδειξη των τεράστιων προβλημάτων του Τύπου στη χώρα μας. Και ιδίως α) του εργασιακού, β) της καταστρατήγησης της ελευθεροτυπίας και γ) της εξάρτησης του Τύπου από τις κυβερνήσεις και την παρασιτική κρατικοδίαιτη ολιγαρχία – μια εξάρτηση που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την απαξίωση του Τύπου και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

● Να αποκτήσει και πάλι το σωματείο μας εσωτερική ζωή, με ημερίδες πάνω σε θέματα που απασχολούν τα μέλη του, πολιτιστικές πρωτοβουλίες αλλά και κοινωνικού χαρακτήρα εκδηλώσεις.

● Να ξεκινήσουμε καμπάνια εγγραφής νέων μελών, συχνές ενημερωτικές επισκέψεις στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται τα μέλη μας και συσκέψεις ανά επιχείρηση ή θεματικά. Μόνο έτσι θα προετοιμαστούν και πιο αποτελεσματικές απεργιακές κινητοποιήσεις.

● Αντί των αυταπατών ότι κάποια στιγμή (σε πόσα τέρμινα άραγε;) η ΕΣΗΕΑ θα μας δεχθεί, να φέρουμε και πάλι στο προσκήνιο την απόλυτη αναγκαιότητα ενός Ενιαίου Συνδικάτου Τύπου, με όλες τις ειδικότητες του Τύπου και των ΜΜΕ. Μόνο αυτό θα δώσει δύναμη στους εργαζόμενους του κλάδου μας! Μόνο μπαίνοντας μπροστά σε αυτόν τον στόχο μπορεί η ΕΣΠΗΤ να αποκτήσει ξανά λόγο ύπαρξης και να προσελκύσει νέα μέλη!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

 

Με κινήσεις σαν αυτές που περιγράφουμε παραπάνω, και άλλες, και βέβαια με αλλαγή των συσχετισμών στη διοίκησή της, η ΕΣΠΗΤ μπορεί να μπει σε πορεία ανάκαμψης, ενεργοποίησης, αντίστασης στην επίθεση κυβέρνησης-εργοδοτών. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να υπάρχει στο νέο διοικητικό συμβούλιο μια παράταξη που να ωθεί τα πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Γι’ αυτό ζητάμε την ψήφο σας ως Εργάτες Τύπου! Δώστε αυτή τη δυνατότητα στους Εργάτες Τύπου, για να γίνει η ΕΣΠΗΤ ένα συμμετοχικό σωματείο, ένα σωματείο των μελών του!

 

Ιούνιος 2025

 

Η μαφία των ΜΜΕ και η κατάρρευση της δημοσιογραφίας

 

Η μαφία των ΜΜΕ και η κατάρρευση της δημοσιογραφίας

Η ελληνική δημοσιογραφία βρίσκεται εδώ και καιρό σε ελεύθερη πτώση. Τα περισσότερα ΜΜΕ δεν υπηρετούν την ενημέρωση, αλλά λειτουργούν ως προπαγανδιστικοί μηχανισμοί ισχυρών οικονομικών και πολιτικών κέντρων. Αντί για ανεξάρτητη έρευνα και κριτική στάση, προωθούν καθεστωτικές αφηγήσεις, φιμώνοντας κάθε αντίθετη άποψη.

Η ΕΣΗΕΑ, που υποτίθεται ότι προασπίζει τη δεοντολογία και τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσιογράφων, έχει μετατραπεί σε θεσμικό άλλοθι της διαπλοκής. Οι παρεμβάσεις της είναι σποραδικές και επιλεκτικές, αφήνοντας εκτεθειμένους όσους δεν ευθυγραμμίζονται με την κυρίαρχη γραμμή και καλύπτοντας τη διοχέτευση δημόσιου χρήματος στους ολιγάρχες-μεγαλοεκδότες. Η περίπτωση της Σοφίας Γιαννακά, η οποία επανήλθε στον κλάδο με κυβερνητική στήριξη για να λειτουργεί ως χυδαίος προπαγανδιστής του Μαξίμου χωρίς να τηρεί ούτε τα προσχήματα, είναι ενδεικτική: παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ με λάθος σκεπτικό, ενώ το ερώτημα είναι αν πρόκειται καν για δημοσιογράφο. Η κυβέρνηση χάλασε τον κόσμο – οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν την εξουσία προστατεύονται, ενώ οι ανεξάρτητες φωνές περιθωριοποιούνται.

Το δημόσιο χρήμα ρέει άφθονο προς τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ενώ η ανεξάρτητη δημοσιογραφία στραγγαλίζεται οικονομικά. Οι λίστες επιδοτήσεων και οι αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις εξασφαλίζουν ότι τα μέσα θα παραμένουν πειθήνια, αναπαράγοντας άκριτα ό,τι συμφέρει την εκάστοτε κυβέρνηση.

Το αποτέλεσμα είναι μια κοινωνία χωρίς πραγματική ενημέρωση, χωρίς πλουραλισμό, χωρίς διάλογο και αντίλογο. Όταν η δημοσιογραφία παύει να ελέγχει την εξουσία και μετατρέπεται σε υπηρέτη της, η ίδια η δημοκρατία τίθεται σε κίνδυνο.

Η λύση δεν μπορεί να έρθει από το εσωτερικό ενός σάπιου συστήματος. Απαιτείται ριζική αναδιάρθρωση του μιντιακού τοπίου, διαφάνεια στη χρηματοδότηση και το ιδιοκτησιακό καθεστώς, προστασία των δημοσιογράφων, των εργασιακών τους δικαιωμάτων και της αξιοπρεπούς τους διαβίωσης, ενίσχυση των ανεξάρτητων και δημόσιων μέσων και αυστηρή τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η ενημέρωση δεν είναι προνόμιο των ισχυρών, είναι δικαίωμα της κοινωνίας.

"Πόρτα" από την ΕΣΗΕΑ στην ΕΣΠΗΤ: Ανοικτή επιστολή των «Εργατών Τύπου»

 

Ανοικτή επιστολή των «Εργατών Τύπου»

 

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

 

η στρατηγική του φίλαυτου μικροσυμφέροντος, που κυνήγησαν τα τελευταία χρόνια με μεσσιανικό πάθος και με το μισοκακόμοιρο ύφος του φτωχού συγγενή οι διοικήσεις της ΕΣΠΗΤ, προσδοκώντας την ενσωμάτωση της Ένωσής μας στην ΕΣΗΕΑ (στο όνομα, υποτίθεται, της ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος), βούλιαξε πανηγυρικά. Η ΕΣΗΕΑ με απόφαση των μελών της, έκλεισε στους «διευρυνσίες» την πόρτα της κατάμουτρα!

Οι «Εργάτες Τύπου» είχαμε εξ αρχής προειδοποιήσει ότι αυτή η στρατηγική ήταν υπονομευτική της αγωνιστικής ενότητας των εργαζομένων στον Τύπο και βαθιά αντιδραστική εξαιτίας του ελιτίστικου συντεχνιακού χαρακτήρα της, εφόσον η προϋπόθεσή της ήταν η παραδοχή εκ μέρους μας ότι οι εργαζόμενοι στον κλάδο χωρίζονται σε θέσει προνομιούχους και σε φύσει παρακατιανούς. Ως τέτοια δεν πάψαμε να την καταγγέλλουμε, θέλοντας να σε πείσουμε ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα που στερούμαστε, δεν πετυχαίνουν με το συνδικαλιστικό αυτοευνουχισμό μας και με το γλείψιμο των συστημικών αντιλήψεων, ηθών και φορέων. Τώρα που πλέον ξέρεις ότι είναι και αδιέξοδη, τι θα κάνεις;

Δυστυχώς αυτό που δικαιώνει τις θέσεις μας –κι ακόμα μια φορά «δυστυχώς», γιατί είμαστε η μόνη παράταξη της ΕΣΠΗΤ που δεν είχε αυταπάτες–, είναι ό,τι ακριβώς μας βρίσκει απέναντι ηθικά, ιδεολογικά, πολιτικά και δεοντολογικά από τη σκοπιά του λειτουργήματός μας. Διότι οι πόρτες της ΕΣΗΕΑ δεν άνοιξαν πρωτίστως γιατί το καθεστώς την χρειάζεται σαν «πλυντήριο της λίστας 107» περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Για κανένα λόγο δεν θα διακινδύνευε κάποιου είδους δυνητική αλλαγή των συσχετισμών της, μέσω της εισόδου στους κόλπους της μη προβλέψιμου ανθρώπινου δυναμικού!...

Κατόπιν του στρατηγικού στραπάτσου της διοίκησης της ΕΣΠΗΤ, μόνη διέξοδος είναι η παραίτησή της και η άμεση προκήρυξη προγραμματικής συνέλευσης και εκλογών. Αν η ΕΣΠΗΤ ως υπόθεση των μελών της δεν τολμήσει να διεκδικήσει την αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζομένων στον Τύπο, είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα σε καλεί μόνο για «τσάι και συμπάθεια»…

Καλούμε κάθε δημοκράτισσα και δημοκράτη που σέβεται τον εαυτό της/του, να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία και να πάρει την υπόθεση της αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στα χέρια του. Τείνουμε το χέρι της ενότητας ατομικά και συλλογικά σε πρόσωπα και συλλογικότητες της Ένωσής μας, που σκέφτονται ότι «δεν πάει άλλο» και απευθύνουμε αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες/ους τις/ους συναδέλφισσες/ους της ΕΣΗΕΑ που τάχθηκαν υπέρ της ενότητας των εργαζομένων του κλάδου.

 

ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ, 15 Φλεβάρη 2024.            

 

Ανοικτή πρωτοβουλία αυτοαπασχολουμένων ενάντια στο Φορολογικό Νόμο: Υπογράφουμε τη διαμαρτυρία

 

Αλήθειες και ψέματα για τη φοροδιαφυγή και το νέο φορολογικό νόμο

Ανοικτή πρωτοβουλία αυτοαπασχολουμένων ενάντια στο Φορολογικό Νόμο

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. που ψήφισε μόνη της το νέο Φορολογικό Νόμο 5073, προφασίζεται ότι θέλει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, η οποία υποτίθεται ότι ανθεί στους αυτοαπασχολούμενους. Αν ήθελε η κυβέρνηση να τερματίσει τη φοροδιαφυγή θα έπρεπε:

·         Να καταργήσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη φορολογική (από την εποχή της χούντας) ασυλία των εφοπλιστών.

·         Να επιβάλλει στις τράπεζες να καταβάλουν άμεσα τον αναβαλλόμενο φόρο, που τον Ιούνιο 2023 ανερχόταν σε 13,4 δισ. ευρώ.

·         Να απαιτήσει από τις τράπεζες την επιστροφή των 64 δισ. ευρώ που άντλησαν από το δημόσιο μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων.

·         Να μην ψηφίσει τη μείωση φόρου στις χρηματιστηριακές συναλλαγές και την συγκέντρωση κεφαλαίου, που προβλέπει ο προϋπολογισμός 2024.

·         Να απαγορεύσει τις τριγωνικές συναλλαγές, την ασυδοσία των εξωχώριων εταιρειών και απάτες τύπου κάρουζελ και φοίνικα.

·         Να αξιοποιήσει την ΑΑΔΕ στο κυνήγι των πολυεθνικών και της φοροδιαφυγής του μεγάλου πλούτου και να πάψει να λειτουργεί ως όργανο της κυβέρνησης.

·         Να επιβάλει στους καναλάρχες-ιδιοκτήτες ΠΑΕ να πληρώσουν τερματίζοντας την υποκρισία των αλλεπάλληλων ζημιών.

Ο νέος Φορολογικός Νόμος 5073, με την εισαγωγή τεκμηρίων στο ύψος του βασικού μισθού παραβλέπει ότι μεγάλο μέρος της μικρής επιχειρηματικότητας, ακόμη και στο επίπεδο του 40%, είναι «επιχειρηματικότητα ανάγκης» που επιλέγεται ελλείψει άλλης δυνατότητας εργασίας. Η υψηλή ανεργία το επιβεβαιώνει! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για επιχειρηματικότητα αλλά για οιονεί μισθωτή εργασία. Με την αλλαγή του τρόπου φορολόγησης των αυτοαπασχολούμενων, που είναι εξ ορισμού αντισυνταγματική λόγω της αναδρομικής ισχύος και της καταπάτησης της αναλογικής αρχής, η κυβέρνηση επιδιώκει:

·         Να μειώσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, κατ’ εφαρμογή των κατευθύνσεων του σχεδίου Πισσαρίδη και των οδηγιών της Τρόικας.

·         Να διώξει από τα επαγγέλματα όσους δεν μπορούν να αντέξουν τους νέους φόρους.

·         Να προσφέρει φθηνή εργασία στις μεγάλες δικηγορικές, λογιστικοελεγκτικές, κατασκευαστικές κ.ά. εταιρείες (π.χ. θεάματος ακροάματος κ.λπ.).

Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του νόμου θα είναι:

·         Η φτωχοποίηση των μικρών και μεσαίων αυτοαπασχολουμένων.

·         Η γενίκευση της μαύρης και αδήλωτης εργασίας όσων θα αναγκαστούν να κλείσουν τα μπλοκάκια.

·         Η φυγή στο εξωτερικό νέων επιστημόνων και επαγγελματιών προς αναζήτηση καλύτερων αμοιβών και συνθηκών εργασίας.

·         Η όξυνση του δημογραφικού προβλήματος.

·         Η διαιώνιση της σημερινής ταξικής φορολογικής πολιτικής που αφήνει στο απυρόβλητο το μεγάλο πλούτο.

Η οριζόντια φορολογία μέσω των τεκμηρίων, όπως συνέβη και στο παρελθόν, θα αποτύχει.

Γι’ αυτό ζητούμε την κατάργηση του Φορολογικού Νόμου 5073!

Άρχισε η συγκέντρωση υπογραφών

Σημειώστε όνομα, ιδιότητα και φορέα στον οποία ανήκετε και στείλτε μας πως υπογράφετε το κείμενο στο μειλ:

lolasgr@hotmail.com

Edit contact

Εκδήλωση για τη φορο-επιδρομή

 

Σας καλούμε στην εκδήλωση/συζήτηση που διοργανώνουν οι Εργάτες Τύπου (κίνηση Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου) την

Τετάρτη, 13 Δεκεμβρίου 2023, ώρα 7.30 μ.μ, με θέμα τα κυβερνητικά φορολογικά μέτρα εις βάρος των αυτοαπασχολούμενων/ελευθέρων επαγγελματιών αλλά και των εργαζόμενων με «μπλοκάκι», μέτρα τα οποία συν τοις άλλοις θα έχουν δραματικές συνέπειες και στον χώρο του Τύπου και του βιβλίου.

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:

√  Άννα Βασιλειάδη, πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής

    Συντροφιάς

√ Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομολόγος-δημοσιογράφος

√ Πάνος Κοσμάς, δημοσιογράφος

√ Κώστας Στοφόρος, δημοσιογράφος-συγγραφέας

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της φορο-εξόντωσης!

 

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

της φορο-εξόντωσης!

Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση επιφέρει ένα σκληρό πλήγμα σε όλους τους

αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, συμπεριλαμβανομένων και των

συναδέλφων μας στον Τύπο και τα ΜΜΕ που εργάζονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών

(«μπλοκάκι»). Η καταφανώς άδικη και αυθαίρετη «τεκμαρτή» φορολόγηση, σε συνδυασμό με

την απουσία οποιουδήποτε αφορολόγητου, την προκαταβολή φόρου και τη διατήρηση του

μνημονιακού (και παράλογου) «τέλους επιτηδεύματος» οδηγεί χιλιάδες –και ένα μεγάλο

κομμάτι των συναδέλφων μας– στο φάσμα της οικονομικής εξόντωσης.

Η φορο-εξόντωση αφορά, πλην των συντακτών, και μια σειρά συναφείς ειδικότητες και

κλάδους, όπως μεταφραστές, συγγραφείς, εικονογράφους-σκιτσογράφους και γενικά όλους

όσοι εργάζονται ως εξωτερικοί συνεργάτες στον χώρο του Τύπου, των ΜΜΕ, του βιβλίου,

των εκδόσεων. Και εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ειδικά στον δικό μας χώρο δεν μιλάμε καν

για ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά για οιονεί μισθωτούς, για συναδέλφους που παρέχουν

ουσιαστικά εξαρτημένη εργασία και που οι εργοδότες και οι γενικότερες συνθήκες στον

κλάδο δεν τους αφήνουν άλλη επιλογή από το να εργαστούν με «μπλοκάκι».

Οι συνέπειες θα είναι δυστοπικές σε κάθε επίπεδο. Ας φανταστούμε πόσοι συνάδελφοι θα

αναγκαστούν να κλείσουν το «μπλοκάκι» τους. Ή θα πιεστούν να αποδεχθούν ακόμα πιο

εξευτελιστικές (και «μαύρες») αμοιβές. Ή θα μείνουν άνεργοι από απολύσεις και από

«λουκέτα» που θα υπάρξουν σε μικρές ιδίως επιχειρήσεις. Το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν

καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αλλά θα αυξήσει τα «μαύρα» και τις «μαύρες» εργασιακές

σχέσεις, και φυσικά θα αυξήσει και την ανεργία.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να προωθήσει τα σχέδιά της στρέφοντας έντεχνα

τον έναν κλάδο ενάντια στον άλλο, τους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στους μισθωτούς ή

το αντίστροφο, αυτούς που είναι στο μισθολόγιο ενάντια στους εξωτερικούς συνεργάτες

κ.ο.κ. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι μένουν στο απυρόβλητο από τέτοια τερτίπια, ποιοι είναι οι

μόνοι κερδισμένοι: οι μονοπωλιακοί όμιλοι (που μας έχουν ταράξει στις ανατιμήσεις), οι

διαπλεκόμενοι (στον χώρο μας οι μεγαλοεκδότες-καναλάρχες) και όλοι οι

μεγαλοκεφαλαιούχοι, στους οποίους έχουν δοθεί άφθονες δυνατότητες νόμιμης

φοροδιαφυγής.

Σωματεία και φορείς (στον χώρο μας οι Ενώσεις, που δυστυχώς παραμένουν αδρανείς), αλλά

και οι ίδιοι οι άμεσα θιγόμενοι με αυτο-οργανωμένες πρωτοβουλίες, πρέπει να σχηματίσουν

ένα ευρύτατο μέτωπο, απαιτώντας:

● Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο της φορο-εξόντωσης!

● Να επανακαθοριστεί το καθεστώς των αυτοαπασχολούμενων και των εξωτερικών

συνεργατών, οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως

επιχειρηματίες.

● Να μετατοπιστεί το κύριο φορολογικό βάρος προς τα πάνω, προς τους αθρόα

επιδοτούμενους και μόνιμα φοροαπαλλασσόμενους κεφαλαιούχους.

● Να καταργηθεί τώρα το τέλος επιτηδεύματος. Αφορολόγητο όριο για όλους στο

επίπεδο του βασικού κόστους διαβίωσης.

Νοέμβριος 2023

ergatestypou@gmail.com ergatestypou.blogspot.com fb: Εργάτες Τύπου

Ανακοίνωση των ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ εν όψει της γενικής συνέλευσης της ΕΣΠΗΤ της 7ης Μάη

 

Ανακοίνωση των ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ εν όψει της γενικής συνέλευσης της ΕΣΠΗΤ της 7^ης Μάη

Η ΕΣΠΗΤ χρόνια τώρα έχει απωλέσει κάθε περιεχόμενο της αποστολής της ως συνδικαλιστικού φορέα αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων των μελών της. Η πλειοψηφία της διοίκησής της, πατώντας τη μια στα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας, την άλλη στο γράμμα του συνδικατοκτόνου νόμου Χατζηδάκη και την άλλη στη «Μεγάλη Ιδέα» της αυτοκατάργησης της ΕΣΠΗΤ «δι’ απορροφήσεώς της» από την ΕΣΗΕΑ, την έχει καταστήσει ένα υπό εκκαθάριση «γραφείο» παροχής γραφειοκρατικών υπηρεσιών προς τα μέλη της, έκδοσης ανακοινώσεων και τήρησης τυπικών καταστατικών υποχρεώσεων, που απλώς δικαιολογούν τη σφραγίδα της Ένωσης. 

Το περίεργο είναι ότι και οι μειοψηφούσες παρατάξεις στη διοίκηση της ΕΣΠΗΤ ανέχονται την απαξίωση της συνδικαλιστικής υπόστασής της, είτε συμβιβαζόμενες με ηττοπάθεια με την «εξ αποστάσεως μετα-δημοκρατία» που έχει επιβληθεί στις διαδικασίες της, η οποία την καθιστά συντεχνιακή μούμια, είτε αποδεχόμενες σαν αναπόφευκτο σύμπτωμα των δυνατοτήτων ψηφιακής επικοινωνίας την ταρίχευση των δημοκρατικών διαδικασιών. 

Όμως το επιχείρημα ότι, χάριν διεύρυνσης της συμμετοχής των μελών στη ζωή της Ένωσης, υπερνικείται έτσι το εμπόδιο των γεωγραφικών αποστάσεων από το αθηναϊκό της κέντρο είναι έωλο και υποκριτικό, αφού στην πραγματικότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο εμπεδώνεται ανεπίστρεπτα η στεγνά συντεχνιακή-γραφειοκρατική αντίληψη της λειτουργίας της και «καπελώνονται» πολιτικά όσες δυνάμεις την αντιμάχονται από ταξική θέση προς δόξαν της κυριαρχίας όσων την επιδιώκουν στρατηγικά. 

Γι’ αυτό, ενώ ακόμα και συντηρητικά συνδικάτα κι ενώσεις στηρίζονται στη ζωντανή συμμετοχή στις διαδικασίες των οργάνων τους, η «εκσυγχρονιστική» διοίκηση της ΕΣΠΗΤ «ξεχνά» τις σχετικές εμπειρίες δεκαετιών, μ’ όλα τα αντικειμενικά προβλήματα των αποστάσεων, καταντώντας τη γενική συνέλευση της Ένωσης ένα διαδικτυακό «σεμινάριο», με εισηγητές «υπηρεσιακούς παράγοντες» της συντεχνίας.

Οι Εργάτες Τύπου καλούμε τα μέλη της ΕΣΠΗΤ αντί να περιμένουν παθητικά τους «τίτλους τέλους» της Ένωσης να αντιδράσουν στην απαξίωση του θεσμού της γενικής συνέλευσης και στο κλίμα ηττοπάθειας, φέρνοντας στο κέντρο κάθε συζήτησης την ανάγκη δημιουργίας Ενιαίου Συνδικάτου Τύπου από κοινού με όσες δυνάμεις του κλάδου διατίθενται να παλέψουν ενωτικά για ένα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.   

     

Γενική Συνέλευση της ΕΣΠΗΤ σε πνεύμα ...Χατζηδάκη!

 

Μας ήρθε και η πρόσκληση για την "Τακτική γενική Συνέλευση της ΕΣΠΗΤ".

Τραγική η εμμονή για συμμετοχή μέσω διαδικτύου.

Χατζηδακικότερο του Χατζηδάκη το ΔΣ μας!

Πρόκειται για ομόφωνη απόφαση του ΔΣ;

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΣΕ ΤΑΚΤIKΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΠΗΤ

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σας γνωστοποιούμε ότι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου θα πραγματοποιηθεί η ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση της ΕΣΠΗΤ για το έτος 2023, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 29 Απριλίου 2023 στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1^ος όροφος, Αθήνα) με τα παρακάτω θέματα Ημερήσιας Διάταξης, επί των οποίων καλούνται να αποφασίσουν τα τακτικά μέλη της ΕΣΠΗΤ:
Εκλογή Τριμελούς Επιτροπής (με ισάριθμα αναπληρωματικά μέλη) για τη διενέργεια της ψηφοφορίας επί των ακολούθων θεμάτων της ημερήσιας διάταξης της Γενικής Συνέλευσης.
Έκθεση Πεπραγμένων, ανάγνωση και έγκριση του Απολογισμού & απαλλαγή του  Διοικητικού Συμβουλίου από κάθε ευθύνη για το έτος 2021 (από 1^η Ιανουαρίου 2021 έως 31 Δεκεμβρίου 2021).
Έκθεση Πεπραγμένων, ανάγνωση και έγκριση του Απολογισμού & απαλλαγή των  Διοικητικών Συμβουλίων από κάθε ευθύνη για το έτος  2022 (από 1^η Ιανουαρίου 2022 έως 31 Δεκεμβρίου 2022).
Ανάγνωση και έγκριση των Εκθέσεων των Εξελεγκτικών Επιτροπών για την οικονομική διαχείριση των Διοικητικών Συμβουλίων για το οικονομικό έτος 2021 και για το οικονομικό έτος 2022  (1/1/2022 - 15/4/22) και (15/4/2022 - 31/12/22).
Ανάγνωση και έγκριση του Προϋπολογισμού για το έτος 2023.
Εξουσιοδότηση του Δ.Σ. για κήρυξη στάσεων εργασίας και απεργιακών κινητοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 3 σε συνδυασμό με τα άρθρα 14 & 27 του Καταστατικού. (πατήστε εδώ)
 
EΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΜΕ ότι το Δ.Σ. αποφάσισε η Γενική Συνέλευση της Ένωσης, να διεξαχθεί την ίδια ημέρα με δύο διακριτούς τρόπους:
• Με φυσική παρουσία
• Ηλεκτρονικά, με τη χρήση της ψηφιακής πλατφόρμας Zoom,
προκειμένου καταρχάς να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή μελών, ιδιαίτερα μάλιστα από την Περιφέρεια, αλλά και να μην αδικηθούν με την απουσία από τη Γενική Συνέλευση μεγάλες κατηγορίες συναδέλφων μας όπως ιδίως όσοι έχουν προβλήματα υγείας, ευπαθείς κατηγορίες, συναδέλφους με νοσήματα κ.α.
Σημειώνουμε ότι: Η διαδικασία της ψηφοφορίας, για όσους συμμετάσχουν ηλεκτρονικά,  θα πραγματοποιηθεί με την χρήση ψηφιακής κάλπης, που διασφαλίζει την πλήρη νομιμότητα και το αδιάβλητο και έχει χρησιμοποιηθεί σε προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις της Ένωσης όπως και σε πολλές μεγάλες και μαζικές διαδικασίες άλλων συλλογικών οργάνων.
Η παραπάνω Γενική Συνέλευση είναι η πρώτη και για την απαρτία της πρέπει να είναι παρόν το ½ των τακτικών μελών που είναι ταμειακώς εντάξει
 

Σε περίπτωση έλλειψης απαρτίας,

η Τακτική Γενική Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στις 7 Μαΐου 2023, ημέρα  Κυριακή και ώρα 10.30 π.μ.,

στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1^ος όροφος, Αθήνα) με τα ίδια θέματα Ημερήσιας Διάταξης, οπότε για την απαρτία απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του 25% του συνόλου των τακτικών και ταμειακώς εντάξει μελών.

 
Υπενθυμίζεται ότι η συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση είναι υποχρεωτική. (Καταστατικό ΕΣΠΗΤ άρθ. 8 παρ. η)
 Χρόνος λήξεως ψηφοφορίας και εργασιών της Γενικής Συνέλευσης: 15.00 μ.μ.

Για το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ                     
                Ο Πρόεδρος                                               Ο Γεν. Γραμματέας           
Θέμης Κ. Μπερεδήμας                                   Θανάσης Αλατάς
 

  ΠΡΟΣΟΧΗ

Συνάδελφοι,
προς αποφυγή ταλαιπωρίας σας, διευκρινίζουμε, ότι,

 η Τακτική Γενική Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί
στις 7 Μαΐου 2023, ημέρα  Κυριακή και ώρα 10.30 π.μ.,
στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1^ος όροφος, Αθήνα)

 
και παρακαλείστε όσοι επιθυμείτε να συμμετέχετε με φυσική παρουσία να προσέλθετε την ακριβή ώρα έναρξης της συνέλευσης (10.30 π.μ.) έτσι ώστε να υπάρξει έγκαιρα η απαρτία που προβλέπει το Καταστατικό μας.
Τα μέλη που επιθυμούν να συμμετάσχουν ηλεκτρονικά μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας, θα ενημερωθούν με σχετικές οδηγίες, οι οποίες θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα της ΕΣΠΗΤ τις επόμενες ημέρες.
 

Το Έγκλημα των Τεμπών μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού

 

Η Μαριαλένα Πορίχη, είναι μαθήτρια της Β Γυμνασίου στο 1ο Γυμνάσιο Χαλανδρίου

Η Μαριαλένα είναι ένα γλυκύτατο και ταλαντούχο πλάσμα

Η Μαριαλένα είναι μαθήτριά μας στο Εργαστήρι "Ο κόσμος της Πηνελόπης Δέλτα" στο Αετοπούλιο του Δήμου Χαλανδρίου

Η Μαριαλένα συνήθως με κάνει να χαμογελάω.

Σήμερα με έκανε να κλάψω

Συγκλονισμένη από τα όσα συνέβησαν έκανε αυτό που ξέρει να κάνει τόσο όμορφα:

Έγραψε.

Ένα ποίημα και μια ιστορία 

Μη τα προσπεράσετε. Διαβάστε τα.

...Βρισκόμουν σε ένα λιβάδι...

Βρισκόμουν σε ένα λιβάδι. Παντού είχε αγριολούλουδα μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι σου. Ένιωθα ζαλισμένη. Προχώρησα λίγα μέτρα χωρίς να γνωρίζω που πηγαίνω. Ένα βάρος βάραινε την καρδιά μου και ένιωθα τα γόνατά μου να λυγίζουν. Ξαφνικά αντήχησε στα αυτιά μου μια φωνή. Μια γνώριμη φωνή, «Μαμά, μαμά!». Γύρισα αστραπιαία προς τα πίσω. Έβλεπα την… την κόρη μου. Ήταν μικρούλα, σε ηλικία περίπου 6 ετών. Και είδα και εμένα. «Μαμά, θα με αφήσεις ποτέ;», «Πώς σου ήρθε αυτό;», «Η γιαγιά είναι στα σύννεφα και στον ουρανό τώρα και μας άφησε για να πάει εκεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φύγεις και εσύ και θα με αφήσεις;». Καθώς θυμόμουν αυτή την ανάμνηση δάκρυσαν τα μάτια μου. «Όχι γλυκιά μου. Για πολλά πολλά χρόνια ακόμη, μέχρι να γίνεις πολύ πολύ μεγάλη, θα είμαστε μαζί. Στο υπόσχομαι.». Η κόρη μου έτρεξε και αγκάλιασε εμένα. Ή την ανάμνηση του εαυτού μου. Πού βρισκόμουν;

Ξαφνικά κι άλλη μία ανάμνηση πήδηξε από το πουθενά, ενώ μία ομίχλη άρχισε να σκεπάζει το σημείο όπου βρισκόμουν. Όσο κοιτούσα τριγύρω μου το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν ομίχλη και πολλές αναμνήσεις από διάφορες στιγμές της ζωής μου με την κόρη μου. Μια βαβούρα επικρατούσε και εγώ βρισκόμουν στη μέση. Για κάποιον λόγο, τα λόγια της κόρης μου, στην πρώτη μνήμη, με έκαναν να κλάψω. Καθώς προσπάθησα να την πλησιάσω να την αγκαλιάσω, με το που το δάχτυλό μου την ακούμπησε, χάθηκε. Έπεσα στα γόνατα και άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Η φωνή της με έκανε να νιώθω ότι είχα να την ακούσω τόσο πολύ καιρό. Ένιωθα το χώμα κάτω από τα πόδια μου τόσο κρύο και τραχύ.

 Μέχρι να ξανανοίξω τα μάτια μου βρισκόμουν κάπου αλλού. Όλα τα φυτά που πατούσα ήταν ξεραμένα και νεκρά, η ομίχλη είχε σκεπάσει τα πάντα και δεν μπορούσα να δω σχεδόν τίποτα. Ψίθυροι ακούγονταν από παντού. Ξαφνικά σκόνταψα κάπου. Ήταν μεταλλικό. Ήταν... ήταν ράγα. Ήχοι τρένων αντήχησαν παντού και άφησαν μια ηχώ να πλανάται στον αέρα. Άκουγα τις ρόδες του τρένου στις ράγες να πλησιάζουν. Με έπιασε ένας τρομερός πονοκέφαλος. Έκλεισα τα μάτια μου. Με το που τα άνοιξα, τρόμος και φρίκη με πλημμύρισαν. Παντού υπήρχαν φλόγες. Βαγόνια τσακισμένα, άνθρωποι έκλαιγαν, φώναζαν και διέκρινα ένα χέρι κάτω από κάποια σίδερα. Έτρεμα ολόκληρη και η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο καθώς προσπαθούσα να βγάλω το σίδερο. Σήκωνα, έσπρωχνα, τράβαγα, μα τίποτα απολύτος.

Και τότε μια φωνή ακούστηκε από πίσω μου. Γύρισα. Η φοιτητριούλα μου, η κορούλα μου, στεκόταν εκεί και με περίμενε να την αγκαλιάσω. Έτρεξα. Έτρεξα με όση δύναμη είχα. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Έπεσα στην αγκαλιά της κλαίγοντας. «Μαμά μου, μην ανησυχείς. Δεν θυμάσαι αυτό που μου υποσχέθηκες; Θα μείνουμε μαζί για πολύ ακόμα. Θα είμαι πάντοτε μαζί σου. Εδώ.». Ακούμπησε την καρδιά μου. Έφυγε. Απλώς άρχισε να περπατάει μέσα στην ομίχλη. Την περίμεναν και κάποιοι άλλοι στο βάθος, κάποιες φιγούρες. Γύρισε, με χαιρέτησε, και μου έστειλε ένα φιλί καθώς την έχανα για πάντα.

Ξύπνησα. Αυτή τη φορά δεν βρισκόμουν πουθενά αλλού, παρά στο σπίτι μου, με αγκαλιά την φωτογραφία της κόρης μου. Χάιδεψα απαλά τη φωτογραφία, την φίλησα και άναψα μία λαμπάδα, για όλους τους αδικοχαμένους ανθρώπους  που θα αναπαύονται εν ειρήνη.

Στη μνήμη όλων όσων πλήρωσαν τα λάθη άλλων και εύχομαι ολόψυχα κουράγιο στις οικογένειές τους...

ΟΙ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΙ

 

Πού είσαι παλικάρι μου;

Πού κρύφτηκες ξαφνικά;

Κι ο θάνατος εσκόρπισε

και δεν σε βρίσκω πουθενά.

 

Όχι δεν ήσουν εκεί

δεν μπορεί να ήσουν εκεί

η μάνα σου σε ψάχνει

και εσύ κρύβεσαι κάπου να μη σε βρει

 

Πώς να το πεις αυτό στη μάνα;

Ότι το παιδί ήταν εκεί;

Ότι εβρισκότανε στο τρένο,

Πριν την μεγάλη καταστροφή;

 

Πώς να το πεις αυτό στη μάνα,

ότι δεν παίζεται κρυφτό,

ότι το παιδί δεν κρύφτηκε πίσω από κάποιο δέντρο

αλλά κάτω από το συντρίμμι το αιματηρό.

 

Τα τρένα έκαναν τις τελευταίες τους στάσεις

και κανείς δεν κατέβηκε εκεί

μετά αυτά θα συνεχίσουν

μέχρι την τελική γραμμή.

 

Το παλικάρι έφυγε, το αδικοχαμένο,

όσο κι αν η μάνα κλαίει και στενάζει

γιατί πλήρωσε τα λάθη αλλονών

και να ‘ναι ελαφρύ το χώμα που το σκεπάζει

Ανακοίνωση των Εργατών Τύπου για το έγκλημα των Τεμπών: Πρόταση για 24ωρη απεργία

 

Ζωγραφιά των παιδιών από το Γυμνάσιο Σαραβαλίου (Πάτρα)

Η ΕΣΗΕΑ –αντί να υπερασπίζεται τη διαπλοκή, όπως επί της ουσίας έπραξε με την ανακοίνωσή της για τον Πολάκη– και οι άλλες ενώσεις και σωματεία του Τύπου και των ΜΜΕ οφείλουν: 

Πρώτον, να προκηρύξουν κατεπειγόντως 24ωρη απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το τραγικό "δυστύχημα"-προαναγγελθέν έγκλημα των Τεμπών, απαιτώντας να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και της ιδιωτικής εταιρείας και να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι. 

Δεύτερον, να θέσουν ως αίτημα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης την επιστροφή υπό πλήρη δημόσιο έλεγχο όλων των κρίσιμων υποδομών της χώρας και την αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων σε ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, παιδεία (καλιτεχνικές σπουδές, μεταπτυχιακά) και υγεία. 

Και τρίτον, να απαιτήσουν από τους δημοσιογράφους-μέλη τους να συνεισφέρουν στην αποκάλυψη της αλήθειας για αυτή την πρωτοφανή τραγωδία, να καταγγέλλουν κάθε προσπάθεια συγκάλυψης και να τείνουν ευήκοον ους στις ανακοινώσεις και προειδοποιήσεις των συνδικάτων, όπως επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία. 

Αρκετά πια με τη καθεστωτική χειραγώγηση της ενημέρωσης. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. 

Στο εξής οι δημοσιογράφοι που αρέσκονται ή συμβιβάζονται να παίζουν απροσχημάτιστα τον ρόλο του εκπροσώπου των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και των πολιτικών της στηριγμάτων, πρέπει να αισθάνονται προσωπικά υπόλογοι για την έκπτωσή τους απέναντι στην κοινωνική πλειοψηφία.  

Εργάτες Τύπου, 3 Μαρτίου 2023