Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Επιτάφιος θρήνος: Ο ΔΟΛ έπεσε υπέρ πίστεως και …ΝΔ


Του Γιώργου Λακόπουλου
Κλείνει ο ΔΟΛ; Αν κριθεί από το κείμενο που εμφανίστηκε στο κυριακάτικο «Βήμα»-και εμφανώς ΔΕΝ έχει γράψει ο ίδιος ο Σταύρος Ψυχάρης- προς  κλείσιμο πάει. Η ανακοίνωση αναφέρεται σε αναστολή «εντός των ημερών». Έστω και αν κάποια από τα προσωπικά αντικείμενα του Ψυχάρη αφαιρέθηκαν ήδη από τον 5ο όροφο του κτιρίου της οδού Μιχαλακοπούλου 80, μοιάζει περισσότερο με έσχατο μέσο «ψυχαρικής» τακτικής για άσκηση πίεσης,  παρά με οριστική κοινοποίηση κλεισίματος. Αλλά ες αύριον τα σπουδαία…
Ούτως ή άλλως, όμως,  υπάρχει  ένα ερώτημα. Γιατί ένας από τους δυο εκδοτικούς πυλώνες της χώρας εδώ και πολλές δεκαετίες  έφτασε σ’ αυτό το σημείο;  Υπάρχουν δυο εύκολες απαντήσεις.
Η μία υπάρχει στην ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε με την υπογραφή «Το Βήμα»- και όχι «ΔΟΛ»- περισσότερο σαν δημοσιογραφικό κείμενο παρά σαν πράξη της ιδιοκτησίας.
Φταίνε «οι πιστώτριες  τράπεζες  που αποφάσισαν να δεσμεύσουν – και δέσμευσαν- προς όφελός τους, έναντι των δανείων που έχουν χορηγήσει, κάθε έσοδο του Οργανισμού».Που «αδιαφόρησαν για την τύχη των 500 και πλέον εργαζομένων, οι οποίοι απλήρωτοι επί μήνες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να διασώσουν τις εκδόσεις και τα άλλα Μέσα του Οργανισμού»  και «με τις σαράφικες επιλογές τους στραγγαλίζουν τις καταξιωμένες στη συνείδηση του ελληνικού λαού φωνές της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης και επιχειρούν να σβήσουν από τον εκδοτικό χάρτη τις σοβαρότερες εκφράσεις ορθολογισμού και εθνικού συμφέροντος». 
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι «στην πραγματικότητα οι δύο εφημερίδες, που εκδίδονται από τη δεκαετία του 20, φιμώνονται» και  ότι «η διοίκηση του ΔΟΛ επιφυλάσσεται να αναπτύξει δημοσίως τα επιχειρήματά της σχετικά µε τη δίωξη του Οργανισμού» .
Προκαλε ίπάντως  εντύπωση η κατάληξη: «Οι  εργαζόμενοι, όλοι όσοι υπηρέτησαν και υπηρετούν τις αξίες της ακηδεμόνευτης δημοσιογραφίας, συνεχίζουν και θα συνεχίσουν, παρά τις αντιξοότητες, τον αγώνα για τη διάσωση του Οργανισμού, των ιστορικών εφημερίδων και των άλλων εκδόσεών του». Δηλαδή; Θα δείξει…
Η άλλη εύκολη απάντηση είναι ότι φταίει ο Ψυχάρης – ίσως και ο Λαμπράκης.που του κληροφόρησε τον ΔΟΛ.  Ο υπερ -δανεισμός -όταν οι τραπεζικές πόρτες άνοιγαν με ένα τηλέφωνο-,το κακό μάνατζμεντ  και η ανάθεση τα τελευταία χρόνια ρόλων σε πρόσωπα που  δεν μπορούσαν να διεκπεραιώσουν- οδήγησαν στο μοιραίο αποτέλεσμα. Ειδικά με την αλλαγή εκδοτικής γραμμής και την εγκατάλειψη της δημοκρατικής παράταξης υπέρ της Δεξιάς, ο ΔΟΛ  άφησε  το κοινό του και άλλαξε φυσιογνωμία.
Έτσι κι αλλιώς όταν μια επιχείρηση δεν μπορεί να πληρώσει τα δάνειά της και το προσωπικό της κλείνει. Δεν είναι τραπεζικό κριτήριο ότι έτσι «θα υποβαθμιστούν αξίες του αστικού μεταπολεμικού συστήματος και θα καταρρεύσουν βασικές εστίες των Γραµµάτων, της Τέχνης και του Πολιτισμού», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Βήματος
Προφανώς ο σημερινός ιδιοκτήτης του  ΔΟΛ έχει τις ευθύνες του- εκ της θέσης του και των επιλογών του. Και φυσικά είναι υπόλογος έναντι των δανειστών, του προσωπικού και των κρατικών αρχών για οτιδήποτε τον αφορά –και είναι πολλά.  Αλλά ο ίδιος  είχε λόγο να επιδιώξει τη διάσωση και να θυσιάσει πολλά γι’ αυτό.  Όχι για να κερδίσει κάτι- ήδη έγινε αρκετά πλούσιος από τον ΔΟΛ.  Αλλά γιατί είναι προσωπικά ταυτισμένος με το Συγκρότημα, έχει νοοτροπία επικράτησης και επιπλέον χρειάζεται τις εφημερίδες ως ασπίδα.
Εύκολα  μπορεί να πέσει το ανάθεμα στον Ψυχάρη- αλλά δεν αποτελεί εξήγηση για όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα. Όσοι ξέρουν πρόσωπα και πράγματα επιμένουν ότι τα τελευταία χρόνια «δεν υπάρχει Ψυχάρης». Για λόγους που είναι γνωστοί. Δεν κάνει ο ίδιος τις επαφές με πολιτικούς, τραπεζίτες και οικονομικούς παράγοντες, δεν διοικεί ο ίδιος την επιχείρηση, δεν διευθύνει τις εφημερίδες, δεν έχει επαφή με τους εργαζόμενους και εικόνα για την κατάσταση,δεν  διαμορφώνει καν τη <γραμμή>.
Προφανώς γι’ αυτό δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως ότι ο ΔΟΛ χρεοκόπησε πρώτα δημοσιογραφικά -χάνοντας κυκλοφορία επειδή άλλαξε στρατόπεδο και οι εφημερίδες του δεν ήταν πια κεντροαριστερές- και μετά οικονομικά.  Πρώτα ηττήθηκε ως εκδοτικός φορέας με συγκεκριμένο ιστορικό φορτίο και μετά έχασε την πολιτική ισχύ του.
Αυτό συνέβη γιατί κάποιοι εκμεταλλεύθηκαν τη φυσική αδυναμία και τα διαχειριστικά προβλήματα του Ψυχάρη και πρόσδεσαν τις εφημερίδες στο άρμα το Σαμαρά και μετά του Μητσοτάκη ανοίγοντας μέτωπο με τον Τσίπρα προς τον οποίο κατευθύνονταν οι αναγνώστες τους. Αντι να τους ακολουθησουν τους επιτιμούσαν.
Μια συγκεκριμένη αρθρογραφία τα σηματοδότησε όλα αυτά – με χολερικό τρόπο ενίοτε- ως αψευδής μάρτυρας.  Έτσι ολοκληρώθηκε η  ζημιά που είχε ήδη επιφέρει  οι «μαρμαράδες» -που έλεγε ο Νίκος Νικολάου-  όταν αποδυνάμωναν   διαδοχικά τις δυο εφημερίδες από την σπιρτάδα του ρεπορτάζ, υπέρ των… τεχνικών «αναβαθμίσεων».
Ήταν το στρατηγικό λάθος που δεν έπρεπε να γίνει. Και προφανώς αυτό συνειδητοποίησε- πολύ καθυστερημένα-  ο Ψυχάρης με την απόπειρα αναφέρει πίσω τον άνθρωπό του -προτού πολιτευτεί – Βασ. Μουλόπουλο. Για να συμβεί το αδιανόητο- απόδειξη πόσο είχε χάσει τον έλεγχο: συνάντησε  …αντιστάσεις από τους ίδιους που τον παρέσυραν στον φιλονεοδημοκρατικό όλεθρο. Στο μαγαζί του  διασυρονταν αυτός που ο ίδιος είχε καλέσει να συνδράμει!
Η ΝΔ  και οι φίλοι της βρήκαν από τα ρούχα τους. Είχαν φτάσει στο σημείο να εκλαμβάνουν τον ΔΟΛ ως σταθερό προγεφύρωμα τη Δεξιάς και ως  «μίασμα» ότι προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Που να τα περιμένει παλαιότερα αυτά ο Ψυχάρης όταν κανάκευέ  Βρούτους…
Αυτές οι αντιστάσεις επεκτάθηκαν, όπως λένε οι γνωρίζοντες, και στις τελευταίες απόπειρες διάσωσης. Κάποιοι προέβαλαν την επιχειρούμενη διάσωση ως …»σχέδιο άλωσης του Τύπου”  από τον Τσίπρα. Τα είπε άλλωστε και  ο ίδιος Μητσοτάκης στη Βουλή-  σαν να του έπεφτα λόγος για τις επιλογές ενός ιδιώτη. Και ακολούθησαν, ως ηχώ του, η Φώφη και Σταύρος. Α, είχε προηγηθεί ο απαραιτητος Βενιζέλος που εχει πλεόν ψυχολογία: εναντιον του Τσίπρα νάναι κι ότι νάνει…
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τον Μουλοπουλό μας.  Για πολλά έχει  ευθύνη έχει ο Ψυχάρης. Αλλά το λουκέτο δεν σχετίζεται με την αδυναμία να βρεθεί λύση επιβίωσης. Επιβάλλεται από συγκεκριμένους κύκλους για έναν, ανομολόγητο  αλλά εμφανή ,  λόγο: μην χαθεί ο ΔΟΛ, ως υποστήριγμα της ΝΔ.  Το δόγμα είναι : καλύτερα να κλείσει, παρά να πάει με τον Τσίπρα.
Με άλλα λόγια οι -δύσκολες ούτως ή άλλως- λύσεις της επιβίωσης που  εξετάσθηκαν για να  ανακουφίσουν τους εργαζόμενους , τορπιλίσθηκαν   από όσους είχαν οδηγήσει τον ΔΟΛ στο στρατόπεδο της Δεξιάς εκμεταλλευόμενοι την προσωπική αδυναμία του Ψυχάρη. Οι ίδιοι προκειμένου να επιστρέψει στο φυσικό -αντιδεξιό προφανώς – χώρο του,  έκαναν οτι μπορούσαν για να τινάξουν στον  αέρα τις απόπειρες συνέχισης της έκδοσης των εφημερίδων του. Με κυνισμό και αλλαζονεία.  Εστω και  το πιστευαν  υπονομευσαν το μελλον των εργαζόμεων.
Το σκηνικό θυμίζει λίγο την άλωση -αφού χρησιμοποιείται ο όρος- της  Κωνσταντινούπολης: “Κάλλιο ειδέναι  φακιόλιον Τούρκικον παρά καλύπτραν λατινικήν” . Καλύτερα να κλείσει, παρά να τον χάσει ο Κυριάκος.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ όταν του ζητήθηκε προ ημερών μια δήλωση υποστήριξης έστειλε ένα κείμενο το οποίο  ήταν αδύνατο να δημοσιευτεί, καθώς  κρεμούσε στο τσιγκέλι τον Ψυχάρη.
Ακόμη και στο περιθώριο συνέλευσης των εργαζομένων ακούσθηκε η ανατριχιαστική εκτίμηση: “Ο Μητσοτάκης δεν θα δεχθεί τέτοια λύση”. Δηλαδή δεν θα δεχθεί τη συνέχιση της απασχόλησης των εργαζομένων, αν πρόκειται να μην τον υποστηρίζει ο ΔΟΛ;
Δεν ξέρουμε αν ο ίδιος ο Κυριάκος έχει πράγματι τέτοιου είδους εμπλοκή΄-πέραν των όσων είπε στη Βουλή- ή απλώς κάποιοι λειτουργούν ως κολαούζοι του -οπως εμφαίζονται. Μητσοτκαικοτεροι του Μητσοτακη,   εναντιώθηκαν σε λύσεις που θα σήμαιναν αλλαγή γραμμής, δηλαδή επάνοδο στην παραδοσιακή γραμμή του ΔΟΛ κατά τη Δεξιάς , ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επιβίωσης.
Από όσους είχαν εμπλοκή στο παρασκήνιο -η οικογένεια του Ψυχάρη και πρόσωπα που τον επηρεάζουν -λέγεται οτι μόνο  ο Αντώνης Καρακούσης πάσχισε ειλικρινά να βρεθεί λύση που διασώζει το ψωμί των εργαζόμενων. Προσπάθησε επίσης και ο Παν. Λάμψιας που φορτώθηκε  την ευθύνη να βγαίνουν τα ΝΕΑ κανονικά  -μετά την παραίτηση του τελευταίου διευθυντή, επί των ημερών του οποίου άδειασε η εφημερίδα  από στελέχη.
Στην πραγματικότητά παίχτηκαν πολιτικά παιχνίδια και ο ΔΟΛ υπήρξε θύμα τους. Παιχνίδια υπερ της ΝΔ. Η ειδικευόμενη σε θέματα ΜΜΕ ιστοσελίδα “ Ενημέρωση 24” ανέφερε  χαρακτηριστικά . “ Γιατί διευθυντικά στελέχη, αρχισυντάκτες και μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι του ΔΟΛ έκριναν ότι είναι καλύτερο να κλείσει το μαγαζί και εργάστηκαν σε αυτή την κατεύθυνση από το να δώσει λύση η κυβέρνηση ή να το αναλάβει ο Σαββίδης; Όταν γίνονταν συζητήσεις για να περάσει και επίσημα ο ΔΟΛ (γιατί ανεπίσημα είχε περάσει εδώ και καιρό) στη σφαίρα επιρροής της δεξιάς παράταξης (βλ. Αλαφούζος) γιατί δεν αντέδρασε κανείς;”
Υπάρχουν και άλλα ερωτήματα. Αν ήταν δυνατόν να συστήνονται εξεταστικές επιτροπές και υποθέσεις του Τύπου θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον μια Επιτροπή Ηθικής Τάξης για τον ΔΟΛ. Για να βάλει το δάκτυλο επι τον τύπον τον ήλων και τον κάθε τζαναμπέτη στη θέση του.

http://www.anoixtoparathyro.gr/

"Βήμα" και τράπεζες


Στο πλαίσιο του Διαλόγου για τον ΔΟΛ, αναδημοσιεύουμε κείμενο της συναδέλφου Λώρης Κέζα, όπως αναρτήθηκε στο facebook:

"Το Βήμα είχε ξεχάσει να κρίνει τις τράπεζες και να τις ελέγχει δημοσιογραφικά. Δεν έβαζε στο πρωτοσέλιδο τις παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές τους. Σε μια περίοδο όπου σε κάθε σπίτι δινόταν μια μάχη με τις τράπεζες, το Βήμα έγραφε λιβανωτούς για κερδοφορίες που ήταν εντελώς έξω από την παγκόσμια κλίμακα τραπεζικής ανάπτυξης.

Αποτέλεσμα εικόνας για Λωρη Κέζα Υπάρχουν εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις για μονομερή αύξηση των τόκων, για παράνομα «έξοδα φακέλου», για καταστρατήγηση της διαφάνειας σε κυμαινόμενο επιτόκιο, για επιβολή εξόδων στην παρακολούθηση καταθέσεων, για πρακτικές παρενόχλησης, κι άλλα, κι άλλα. Αυτά ήταν πάντα στο περιθώριο της δημοσιογραφικής έρευνας. Το Βήμα έπαιρνε το μέρος του τραπεζίτη, προσπερνώντας τα όλα αυτά ως δευτερεύοντα. Ακόμα κι όταν ο τραπεζίτης ήταν απατεώνας.

Το Βήμα δεν άσκησε επαρκή, αυστηρή κριτική στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Δεν έκρινε σε βάθος τις κυβερνήσεις που πριμοδότησαν με δισεκατομμύρια ευρώ τους θεσμικούς τοκογλύφους. Δεν πήρε θέση απέναντι στα στελέχη των τραπεζών που πέτυχαν το ακαταδίωκτο για τα τυχόν λάθη τους.

Νόμιζαν ορισμένοι ότι επειδή τρώνε και πίνουν με τους τραπεζίτες, γίνονται φιλαράκια τους. Καμάρωναν για τις γνωριμίες τους, επαίρονταν για την πρόσβαση που έχουν «στο σύστημα». Επέτρεψαν σε συντάκτες να μπουν στα μισθολόγια των τραπεζών_ επέτρεψαν ή ανέχτηκαν, το ίδιο είναι. Μικρή πόλη, όλοι ξέρουμε. Ένα σύμπλεγμα από μικρά και μεγάλα ατομικά συμφέροντα, αυτή ήταν η προσέγγιση αντί του αληθινού ρεπορτάζ.

Δεν υπάρχει επιλογή στο ερώτημα «να είμαστε με την πλευρά των τραπεζών ή με την πλευρά των καταναλωτών». Ο δημοσιογράφος δεν είναι φιλαράκι κανενός, δεν παίρνει το μέρος κανενός, δεν διαφημίζει, δεν συγκαλύπτει. Το Βήμα έχασε την αξιοπιστία του λιβανίζοντας ένα στρεβλό τραπεζικό σύστημα. Και η στρέβλωση κατάπιε την εφημερίδα."

Μουλόπουλος για ΔΟΛ


Μουλόπουλος: ΔΟΛ τέλος

«Τιμή μου οι ύβρεις Πρετεντέρη…»
Συνέντευξη Στο Κόκκινο
«Είχα επαφές και έφερα μία πρόταση επενδυτή, η οποία παρ” ότι ήταν πολύ συγκεκριμένη και συμφέρουσα, απορρίφθηκε. Αυτό δεν ήταν ευθύνη ούτε του επενδυτή, ούτε των τραπεζών. Ήταν ευθύνη της τρίτης κορυφής του τριγώνου», σημείωσε ο Β.Μουλόπουλος, μιλώντας Στο Κόκκινο και την Ευγενία Λουπάκη, αποφεύγοντας παρ” όλ” αυτά να κατονομάσει τον Στ.Ψυχάρη. Όπως είπε, πλέον στο τιμόνι του ΔΟΛ είναι οι τράπεζες, ενώ ο ίδιος δεν έχει πια κανέναν ρόλο στον Οργανισμό

Μουλόπουλος

Σε σχέση με τις επιθέσεις που δέχτηκε από αρθρογράφους του συγκροτήματος όταν ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει ρόλο για τη σωτηρία του, είπε ότι προέρχονταν από μια πολύ μικρή μειονότητα, που δεν κατάφερε να συλλέξει ούτε δέκα υπογραφές σε ένα κείμενο εναντίον του. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις ύβρεις του Πρετεντέρη ο οποίος είχε καταφερθεί εναντίον του κάνοντας λόγο για «δημοσιογραφικό υπόκοσμο», σημείωσε: «Είναι τιμή μου να λέει κάτι τέτοιο ο Πρετεντέρης για μένα, είναι εύσημο».

Προσωπική επιλογή η εμπλοκή στη διάσωση του ΔΟΛ

Ο Βασίλης Μουλόπουλος επανέλαβε ότι ήταν προσωπική του επιλογή να εμπλακεί στη διάσωση του ΔΟΛ. «Αυτό το έχει ανακοινώσει ο ίδιος ο ΔΟΛ. «Κατόπιν πρόσκλησης του κ. Ψυχάρη έγραφε»», δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Την κυβέρνηση την έμπλεξαν, γιατί αρνούνται αυτό που διεκδικούν για τον εαυτό τους. Όποιος είναι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης, του Τσίπρα, της Β.Κορέας, του Τσάβες, δεν ξέρω εγώ ποιου άλλου… Όποιος δεν είναι στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει γιατί είναι δημοσιογράφος, δημοκρατικός κλπ Είναι γελοίο», σημείωσε.

«Θυμίζω ότι είμαι πρώην βουλευτής, ούτε στην Κεντρική Επιτροπή είμαι, ούτε σε κάποια θέση κομματική του ΣΥΡΙΖΑ, ήμουν πρόεδρος της Αυγής. Στο ΔΣ της Αυγής υπάρχουν και μέλη που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ ενώ έχει μια δική της αυτονομία. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν υποψίες, αλλά η προσπάθεια να εμπλέξουν την κυβέρνηση… το ξαναείπα, και ο Παντελής Καψής που πήγε στο ΣΚΑΙ τι είναι; Αυτό δεν τους πειράζει. Όταν ο Αλαφούζος πήγε να συναντήσει τον Ψυχάρη για να πάρει το Βήμα και Τα Νέα δεν είδα να ενοχλείται και κανένας», πρόσθεσε ο Β.Μουλόπουλος.

Αποκάλυψε μάλιστα ότι είχε ζητήσει να γίνει μια γενική συνέλευση όπου να κριθεί, μετά το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί, τι να γίνει σε ό,τι τον αφορά. «Με απέτρεψε και η ιδιοκτησία και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι. Η μεν ιδιοκτησία είπε ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι την καταργούσα και έβαζα εταίρους τους εργαζόμενους, οι δε συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι -των οποίων σεβάστηκα τη γνώμη, ότι αυτό μπορεί να δημιουργούσε άσχημες εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις μέσα στο συγκρότημα. Αυτό είχε μια λογική», είπε.

«Και σήμερα λέω ότι θα το ξανάκανα, αν μου το ζητούσαν, γιατί πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι ένα πρόκριμα ο ΔΟΛ για ευρύτερες πρωτοβουλίες για τον Τύπο, γιατί είναι σε άσχημη κατάσταση. Φοβάμαι ότι θα μείνουν στο τέλος είτε πραγματικά δημοσιογραφικός υπόκοσμος όπως ο Αναστασιάδης, είτε οι Μπερλουσκόνηδες. Αυτό πράγματι αφορά όλο το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση», πρόσθεσε ο Β.Μουλόπουλος.

Η απόρριψη του επενδυτή και οι τράπεζες στο τιμόνι του ΔΟΛ

Επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες του Κόκκινου, ότι στον ΔΟΛ θα μπει ειδικός εκκαθαριστής μετά από αίτημα των τραπεζών, ο κ.Μουλόπουλος ανέφερε: «Μοιραία αυτή θα είναι η εξέλιξη…»
«Έγιναν προσπάθειες, είχα επαφές και έφερα μία πρόταση επενδυτή, η οποία όμως -παρ” ότι ήταν πολύ συγκεκριμένη και συμφέρουσα αφού έβαζε λεφτά για να πληρωθούν οι μισθοί, ενώ ήταν συμφέρουσα και για τις τράπεζες γιατί θα έβαζαν λεφτά στα ταμεία τους και θα έμπαινε ξανά σε επαναλειτουργία ο ΔΟΛ – αυτή απορρίφθηκε και δεν ήταν ευθύνη ούτε του επενδυτή ούτε των τραπεζών. Ήταν ευθύνη της τρίτης κορυφής του τριγώνου», πρόσθεσε, αποφεύγοντας πάντως να κατονομάσει εν προκειμένω τον Στ.Ψυχάρη, ή να επιβεβαιώσει ότι ο εν λόγω επενδυτής ήταν ο Ιβάν Σαββίδης. Ο κ.Μουλόπουλος δεν σχολίασε επίσης πληροφορίες ότι ο Στ.Ψυχάρης απέρριψε την πρόταση του επενδυτή επειδή δεν κάλυπτε προσωπικό του δάνειο, ενώ σημείωσε ότι δεν μπορεί να ξέρει αν ο κ.Ψυχάρης θα μπορούσε να καλύψει ο ίδιος το έλλειμμα του ΔΟΛ.

«Δεν ξέρω αν θα κλείσουν τα έντυπα. Για να μην κλείσουν, θα πρέπει οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν τον ΔΟΛ, δεν ξέρω αν θα το κάνουν. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην βρούμε τις εφημερίδες στα περίπτερα. Δεν είναι ότι έχουν εξαντληθεί τα εκτυπωτικά, έχουν εξαντληθεί οι άνθρωποι, πολλοί δεν έχουν τα εισιτήρια να πάνε στη δουλειά. Οι κήνσορες έχουν κάνει και λεφτά και έχουν βρει ήδη και άλλες θέσεις, οι 500 εργαζόμενοι δεν το έχουν», πρόσθεσε ο κ.Μουλόπουλος, υπογραμμίζοντας ότι με τις τράπεζες στο τιμόνι, αυτός δεν έχει κανέναν ρόλο σήμερα πλέον στον Οργανισμό.

Για όσους ζητούν κυβερνητική παρέμβαση

«Δεν έχω καταλάβει πότε πρέπει να επεμβαίνει μια κυβέρνηση και πότε δεν πρέπει να επεμβαίνει», είπε ο κ.Μουλόπουλος σχετικά με τις τοποθετήσεις αρθρογράφων του συγκροτήματος που επιρρίπτουν στην κυβέρνηση την ευθύνη για το αδιέξοδο στο ΔΟΛ.
«Εγώ θα μπορούσα να πω ότι έπρεπε να επέμβει η κυβέρνηση, όπως το έχω πει και στο παρελθόν και όχι μόνο γι” αυτή την κυβέρνηση, αλλά εγώ δεν είμαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς. Είμαι υπέρ της παρέμβασης. Δεν είμαι υπέρ των ανεξάρτητων αρχών, των ανεξάρτητων τραπεζών κλπ Άλλοι είναι, αυτοί που ζητάνε τώρα να επέμβει η κυβέρνηση. Να ρυθμίσει τι; Την ελεύθερη αγορά που αυτοί υποστηρίξανε;», σημείωσε σκωπτικά.
«Εγώ προσπάθησα να παίξω κάποιο ρόλο, αυτό που σήμερα ζητάει το editorial των Νέων -με το οποίο εγώ συμφωνώ απολύτως, για να είμαι ξεκάθαρος. Αλλά πρέπει να θυμίσω στα Νέα ότι την επαύριο της μέρας που ο Τσίπρας βγήκε στη Βουλή και έκανε μια τέτοια πρόταση -την οποία δεν την είχε ζητήσει ο Μουλόπουλος, την είχε ζητήσει η επιτροπή που είχαν ορίσει οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ για να έχει επαφές με τα πολιτικά κόμματα -την άλλη μέρα τα Νέα βγήκαν και δεν έκαναν μια τέτοια έκκληση, βγήκαν για να μας πληροφορήσουν ότι η ενημέρωση δεν είναι γιαούρτι… Ότι δεν είναι εμπόρευμα, κάτι που οι αριστεροί λέγαμε πριν από 30 χρόνια και μας χλεύαζαν γι” αυτό. Τώρα ανακάλυψαν ότι δεν είναι γιαούρτι, ως τώρα ήταν…», ανέφερε.
«Το θέμα δεν είναι το συγκρότημα Λαμπράκη. Για τον ΔΟΛ, λύση υπήρχε με τους κανόνες της αγοράς. Υπήρξε επενδυτής ο οποίος απορρίφθηκε. Κακώς απορρίφθηκε.  Και δεν είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση γι” αυτό.
Αλλά συμφωνώ ότι η ενημέρωση δεν είναι γιαούρτι. Αν αληθεύει ότι η ενημέρωση είναι ένας από τους πυλώνες της αστικής δημοκρατίας, θα πρέπει να έχει κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση. Όχι για τους επιχειρηματίες αλλά για την ίδια την ενημέρωση. Αλλιώς ας κλείσουν όλες οι εφημερίδες και ας μείνουν οι Μπερλουσκόνηδες και οι εκβιαστές», πρόσθεσε ο Β.Μουλόπουλος.
Όπως διευκρίνισε, κατά τη γνώμη του θα έπρεπε να υπάρξει μια πολιτική παρέμβαση «συλλογική, όλων, όχι της κυβέρνησης ή των κομμάτων, αλλά του πολιτικού συστήματος. Δεν χωράνε μικροπολιτικά παιχνίδια», κατέληξε.

Αναδημοσίευση από το  http://www.enimerosi24.gr

Ανακοίνωση Πρωτοβουλίας Εργαζομένων για τον ΔΟΛ



 Αποτέλεσμα εικόνας για καντινσκι

Οι "Εργάτες Τύπου", διαθέτουν το μπλογκ τους προκειμένου να υπάρξει ένας διάλογος για το ζήτημα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.
Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση η οποία θέτει πολύ σοβαρά ζητήματα:
 
ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο ΔΟΛ
Να τον πάρουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι όχι τραπεζίτες και «επενδυτές»

Στην συνέλευση των εργαζόμενων του ΔΟΛ την Δευτέρα 30 Γενάρη, η εικόνα που εισέπραξαν οι εργαζόμενοι  ήταν αποκαλυπτική για το μέλλον που ετοιμάζουν στελέχη, εργοδοσία και τραπεζίτες.
Η κεντρική ιδέα όπως την περιέγραψε διευθυντικό στέλεχος αλλά και δικηγόροι που βρέθηκαν στη συνέλευση ήταν: «Συνεχίστε να δουλεύεται απλήρωτοι για όσο καιρό έχουμε χαρτί, για άλλη μια βδομάδα ίσως και κάτι παραπάνω. Να περιμένουμε τις επόμενες μέρες, τον ειδικό διαχειριστή που θα φέρουν οι τραπεζίτες (την Grant Thorton) για να κάνει την δουλειά της. Δηλαδή να, αποτιμήσει την εταιρία και να δει τι μπορεί να πουλήσει (κομμάτι κομμάτι ή πακέτο) και πόσο. Από τα χρήματα που θα βγουν από το ξεκοκάλισμα του Οργανισμού, οι εργαζόμενοι δεν θα πάρουν τίποτε. Το 75% θα το πάρουν οι τράπεζες και το υπόλοιπο 25% θα το μοιραστούν δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και αν περισσέψει κάτι οι εργαζόμενοι. Και προφανώς αν βρεθεί επενδυτής δεν θα μιλάμε για ένα μαγαζί με 500 εργαζόμενους αλλά πολύ πολύ μικρότερο ».

Συνάδελφοι αυτή η πρόταση μας οδηγεί δεμένους χειροπόδαρα στην καταστροφή μας. Συνεχίστε να δουλεύεται απλήρωτοι μας λένε ακόμη και αν δεν έχετε ούτε για τα εισιτήρια για να έρθετε στη δουλειά και περιμένετε  την λαιμητόμο για να μας αποκεφαλίσει, είτε ο δήμιος είναι κάποιες τράπεζες είτε κάποιος «επενδυτής». 

Υπάρχει άλλη λύση για να σώσουμε τις δουλειές μας και τα δικαιώματα μας:
Αφού όλοι εσείς αποδειχθήκατε ανίκανοι να λειτουργήσετε τον ΔΟΛ, τον «οδηγήσατε στα βράχια», και φάγατε όλα τα «αποθέματα από τα αμπάρια», θα τον πάρουμε εμείς στα χέρια μας για να τον κρατήσουμε ανοιχτά. Με ΚΑΤΑΛΗΨΗ της Μιχαλακοπούλου από τους εργαζόμενους του ΔΟΛ και λειτουργία κάτω από τον δικό τους  έλεγχο, όλων των Μέσων του οργανισμού. Να τυπώσουμε τα δικά μας, απεργιακά ΒΗΜΑ και ΝΕΑ, να λειτουργήσουμε το ραδιόφωνο και τα ηλεκτρονικά μέσα εμείς. Οι μόνοι που χρηματοδοτούν τον ΔΟΛ τους τελευταίους μήνες είναι οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ  με την απλήρωτη δουλειά τους, γι’ αυτό και πρέπει να έχουν τον έλεγχο για όλη τη λειτουργία του Οργανισμού.
Το ΒΗΜΑ την Κυριακή πρέπει να κυκλοφορήσει σαν απεργιακό φύλλο με την ευθύνη της ΕΣΗΕΑ και των Ενώσεων. Δηλαδή η έκδοση να έχει το ΑΦΜ της ΕΣΗΕΑ (και όχι του ΔΟΛ) έτσι ώστε οι εισπράξεις από τις πωλήσεις να μπουν στο ταμείο της ΕΣΗΕΑ για να αποδοθούν στους εργαζόμενους και όχι στα ταμεία των τραπεζιτών. Αυτό είχε γίνει με τα απεργιακά φύλλα της Ελευθεροτυπίας και του Ελεύθερου Τύπου παλιότερα και το ίδιο χρειάζεται να γίνει και τώρα. Μονάχα έτσι δίνουμε μήνυμα στην κοινωνία ότι παλεύουμε και την ίδια ώρα παίρνουμε και κάποια χρήματα για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Μονάχα έτσι σε όλο αυτό το παιχνίδι που παίζουν τραπεζίτες, διεύθυνση, διευθυντικά στελέχη, κυβέρνηση και αντιπολίτευση μπορούμε να μπούμε σαν εργαζόμενοι και να βάλουμε την δική μας σφραγίδα στις εξελίξεις όχι σαν παθητικοί θεατές αλλά σαν οι κεντρικοί παράγοντες για να σώσουμε τις δουλείες και τα δικαιώματα μας. Να διεκδικήσουμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της για να διασώσει τις θέσεις εργασίας.
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια μεγάλη επιτροπή που εργαζόμενων που θα αναλάβει όχι απλά τον έλεγχο των διαπραγματεύσεων με τους εμπλεκόμενους φορείς αλλά θα αναλάβει την λειτουργία του οργανισμού, την έκδοση των φύλλων, την λειτουργία των ηλεκτρονικών μέσων και του ραδιοφώνου.
Να απαιτήσουμε από την ΕΣΗΕΑ και όλες τις Ενώσεις να προκηρύξουν άμεσα απεργία σε όλα τα ΜΜΕ για συμπαράσταση στους εργαζόμενους του ΔΟΛ και απεργιακή συγκέντρωση στην Μιχαλακοπούλου. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνει λουκέτο στον παλιότερο δημοσιογραφικό Οργανισμό και ο κλάδος να μην είναι επί ποδός πολέμου για να κρατηθούν οι θέσεις εργασίας. 
Να ανοίξει τώρα απεργιακό ταμείο από τις Ενώσεις για την στήριξη των εργαζόμενων του ΔΟΛ για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να οργανώσουν την λειτουργία του Οργανισμού.


Πρωτοβουλία εργαζόμενων για να  μην κλείσει ο ΔΟΛ