Ξεφυλλίζοντας την ιστορία του περιοδικού τύπου με οδηγό την Όλγα Ιωάννου

Είχα την μεγάλη τύχη να βρεθώ κι εγώ για ένα διάστημα κοντά σε αυτή την καταπληκτική ομάδα και στη χαρισματική Όλγα Ιωάννου. Συνάδελφο που τίμησε και τιμά το επάγγελμα με τις γνώσεις, το ήθος, το μεράκι της. Το μπλογκ της είναι μια μοναδική καταγραφή της ιστορίας του περιοδικού τύπου.

Αξίζει να το ...ξεφυλλίσετε εδώ. Ένα μικρό δείγμα:

«ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ» Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Η ΤΖΕΝΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΟΛΓΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ Η ΝΙΚΗ ΧΑΤΖΗΛΙΑ

Κανείς δέν πετυχαίνει θαύματα αν δεν έχει υποστήριξη από άξιους συνεργάτες. Πίστευα και πιστεύω οτι ο διευθυντής κάθε εντύπου πρέπει να εχει μαζί του μια ομάδα ατόμων που εμπιστεύεται. Ετσι ξέρει οτι θ΄ακολουθήσουν την δική του κατευθυντήρια γραμμή. Παρ΄ολα αυτά δέν λείπουν οι εκπλήξεις. Γι΄αυτό και χρειάζεται να είσαι πάντα σε επιφυλακή και επαγρύπνιση. Το δυσκολώτερο καθήκον του διευθυντή είναι όμως η παρακολούθηση των οικονομικών, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η κυκλοφορία αρχίζει να πέφτει ή μειώνονται τα διαφημιστικά έσοδα. Και η χειρότερη στιγμή όταν αρχίζουν οι περικοπές και πρέπει να γίνουν απολύσεις. Ναι, συνέβαιναν αυτά και πρίν από την κρίση. Αν και πρέπει να παραδεχτούμε πώς περάσαμε καλά χρόνια. Δεν γινόντουσαν περικοπές μισθών αλλά αυξήσεις, ενώ οι έξτρα δουλειές πληρώνονταν επίσης έξτρα. Κανείς δέν μπορούσε να φανταστεί την σημερινή κατάσταση.
Στο ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ φρόντισα να έχω γύρω μου άτομα, που εμπιστευόμουν κι είχα συνεργασθεί και στο παρελθόν μαζί τους. Ετσι η Τζένη Κανελλοπούλου ανέλαβε την αρχισυνταξία, η Νίκη Χατζηλία τον συντονισμό. Η Τζένη ήταν μικρομάνα και προοδευτική με ενδιαφέρουσες πάντα ιδέες, ο,τι ακριβώς χρειαζόταν το έντυπο (χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν διαφωνούσαμε συχνά). Λίγο αργότερα προστέθηκε στο δυναμικό μας η Βίκυ Βαλαβάνη και η Αλέκα Κυφιώτη που ανέλαβε κυρίως τις εκδόσεις. Καινούργια άφιξη η Κατερίνα Πατέλη ως art director. Στη γραμματεία (και με πολλά ακόμη καθήκοντα) η Ιοκάστη Οικονομίδου και η Νινέττα Φαφούτη ενώ γενικών καθηκόντων ήταν ο Βασίλης Κουκουβίνος. Πιστεύω πώς είμαστε μια ενωμένη ομάδα. Δέν ξέρω πως με έβλεπαν οι συνεργάτες μου σάν διευθύντρια (διαμαρτύρονταν –όχι άδικα- οτι έβαζα συχνά τις φωνές) αλλά εγώ πίστευα σ΄αυτούς και τους υποστήριζα. Θεωρούσα πως ήταν δικοί μου ανθρωποι. Ενα μόνο δυσάρεστο γεγονός συνέβη στα δεκαπέντε χρόνια της πορείας του περιοδικού κι αυτό προτιμώ να το ξεχάσω.
Στο πέρασμα των χρόνων προστέθηκαν στούς συνεργάτες μας η Αργυρώ Μποζώνη, η ψυχολόγος Λίζα Βάρβογλη, η Μύρνα Καλλονά, η Ευγενία Φωτοπούλου (στην επιμέλεια), η Καίτη Χόρτη (στη διόρθωση), η Δήμητρα Ιωάννου, η Φλώρα Παρασκευοπούλου, η Ρίτα Βελώνη, η Ζηνοβία Κυριαζοπούλου, η Στέλλα Βασαλάκη, η Γιώτα Δριβάκου, η Ελένη Σκούφη και η Μαίρη Δεληγιώργη (στα ρεπορτάζ μόδας και αγοράς), η Φλώρα Κασσαβέτη, ο Κώστας Στοφόρος, ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος (γιά το παιδικό βιβλίο) ο Γιάννης Δεβετζόγλου ως υπεύθυνος ύλης, ο Δημήτρης Ιωάννου (σκίτσα) και άλλοι που βοήθησαν ο καθένας στον τομέα του να «Μεγαλώνουμε μαζί ευτυχισμένα παιδιά» όπως ήταν το μότο του περιοδικού.