Η μαφία των ΜΜΕ και η κατάρρευση της δημοσιογραφίας
Κίνηση Δημοσιογράφων Ηλεκτρονικού- Περιοδικού Τύπου
Η μαφία των ΜΜΕ και η κατάρρευση της δημοσιογραφίας
Ανοικτή επιστολή των
«Εργατών Τύπου»
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
η στρατηγική του φίλαυτου
μικροσυμφέροντος, που κυνήγησαν τα τελευταία χρόνια με μεσσιανικό πάθος και με
το μισοκακόμοιρο ύφος του φτωχού συγγενή οι διοικήσεις της ΕΣΠΗΤ, προσδοκώντας την
ενσωμάτωση της Ένωσής μας στην ΕΣΗΕΑ (στο όνομα, υποτίθεται, της ενότητας του
συνδικαλιστικού κινήματος), βούλιαξε πανηγυρικά. Η ΕΣΗΕΑ με απόφαση των
μελών της, έκλεισε στους «διευρυνσίες» την πόρτα της κατάμουτρα!
Οι «Εργάτες Τύπου» είχαμε εξ
αρχής προειδοποιήσει ότι αυτή η στρατηγική ήταν υπονομευτική της αγωνιστικής
ενότητας των εργαζομένων στον Τύπο και βαθιά αντιδραστική εξαιτίας του ελιτίστικου
συντεχνιακού χαρακτήρα της, εφόσον η προϋπόθεσή της ήταν η παραδοχή εκ μέρους
μας ότι οι εργαζόμενοι στον κλάδο χωρίζονται σε θέσει προνομιούχους και σε φύσει
παρακατιανούς. Ως τέτοια δεν πάψαμε να την καταγγέλλουμε, θέλοντας να σε
πείσουμε ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα που στερούμαστε, δεν πετυχαίνουν με το
συνδικαλιστικό αυτοευνουχισμό μας και με το γλείψιμο των συστημικών αντιλήψεων,
ηθών και φορέων. Τώρα που πλέον ξέρεις ότι είναι και αδιέξοδη, τι θα κάνεις;
Δυστυχώς αυτό που δικαιώνει
τις θέσεις μας –κι ακόμα μια φορά «δυστυχώς», γιατί είμαστε η μόνη παράταξη της
ΕΣΠΗΤ που δεν είχε αυταπάτες–, είναι ό,τι ακριβώς μας βρίσκει απέναντι ηθικά,
ιδεολογικά, πολιτικά και δεοντολογικά από τη σκοπιά του λειτουργήματός μας. Διότι
οι πόρτες της ΕΣΗΕΑ δεν άνοιξαν πρωτίστως γιατί το καθεστώς την χρειάζεται σαν
«πλυντήριο της λίστας 107» περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Για κανένα λόγο
δεν θα διακινδύνευε κάποιου είδους δυνητική αλλαγή των συσχετισμών της, μέσω
της εισόδου στους κόλπους της μη προβλέψιμου ανθρώπινου δυναμικού!...
Κατόπιν του στρατηγικού
στραπάτσου της διοίκησης της ΕΣΠΗΤ, μόνη διέξοδος είναι η παραίτησή της και η άμεση
προκήρυξη προγραμματικής συνέλευσης και εκλογών. Αν η ΕΣΠΗΤ ως υπόθεση των
μελών της δεν τολμήσει να διεκδικήσει την αγωνιστική ενότητα όλων των
εργαζομένων στον Τύπο, είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα σε καλεί μόνο για «τσάι
και συμπάθεια»…
Καλούμε κάθε δημοκράτισσα και δημοκράτη που σέβεται τον εαυτό της/του, να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία και να πάρει την υπόθεση της αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στα χέρια του. Τείνουμε το χέρι της ενότητας ατομικά και συλλογικά σε πρόσωπα και συλλογικότητες της Ένωσής μας, που σκέφτονται ότι «δεν πάει άλλο» και απευθύνουμε αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες/ους τις/ους συναδέλφισσες/ους της ΕΣΗΕΑ που τάχθηκαν υπέρ της ενότητας των εργαζομένων του κλάδου.
ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ, 15 Φλεβάρη
2024.
Αλήθειες και
ψέματα για τη φοροδιαφυγή και το νέο φορολογικό νόμο
Ανοικτή πρωτοβουλία
αυτοαπασχολουμένων ενάντια στο Φορολογικό Νόμο
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. που ψήφισε
μόνη της το νέο Φορολογικό Νόμο 5073, προφασίζεται ότι θέλει να αντιμετωπίσει
τη φοροδιαφυγή, η οποία υποτίθεται ότι ανθεί στους αυτοαπασχολούμενους. Αν
ήθελε η κυβέρνηση να τερματίσει τη φοροδιαφυγή θα έπρεπε:
·
Να καταργήσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη
φορολογική (από την εποχή της χούντας) ασυλία των εφοπλιστών.
·
Να επιβάλλει στις τράπεζες να καταβάλουν άμεσα
τον αναβαλλόμενο φόρο, που τον Ιούνιο 2023 ανερχόταν σε 13,4 δισ. ευρώ.
·
Να απαιτήσει από τις τράπεζες την επιστροφή των
64 δισ. ευρώ που άντλησαν από το δημόσιο μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων.
·
Να μην ψηφίσει τη μείωση φόρου στις
χρηματιστηριακές συναλλαγές και την συγκέντρωση κεφαλαίου, που προβλέπει ο
προϋπολογισμός 2024.
·
Να απαγορεύσει τις τριγωνικές συναλλαγές, την
ασυδοσία των εξωχώριων εταιρειών και απάτες τύπου κάρουζελ και φοίνικα.
·
Να αξιοποιήσει την ΑΑΔΕ στο κυνήγι των
πολυεθνικών και της φοροδιαφυγής του μεγάλου πλούτου και να πάψει να λειτουργεί
ως όργανο της κυβέρνησης.
·
Να επιβάλει στους καναλάρχες-ιδιοκτήτες ΠΑΕ να
πληρώσουν τερματίζοντας την υποκρισία των αλλεπάλληλων ζημιών.
Ο νέος Φορολογικός Νόμος 5073, με
την εισαγωγή τεκμηρίων στο ύψος του βασικού μισθού παραβλέπει ότι μεγάλο μέρος
της μικρής επιχειρηματικότητας, ακόμη και στο επίπεδο του 40%, είναι
«επιχειρηματικότητα ανάγκης» που επιλέγεται ελλείψει άλλης δυνατότητας
εργασίας. Η υψηλή ανεργία το επιβεβαιώνει! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για
επιχειρηματικότητα αλλά για οιονεί μισθωτή εργασία. Με την αλλαγή του τρόπου
φορολόγησης των αυτοαπασχολούμενων, που είναι εξ ορισμού αντισυνταγματική λόγω
της αναδρομικής ισχύος και της καταπάτησης της αναλογικής αρχής, η κυβέρνηση επιδιώκει:
·
Να μειώσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, κατ’
εφαρμογή των κατευθύνσεων του σχεδίου Πισσαρίδη και των οδηγιών της Τρόικας.
·
Να διώξει από τα επαγγέλματα όσους δεν μπορούν
να αντέξουν τους νέους φόρους.
·
Να προσφέρει φθηνή εργασία στις μεγάλες
δικηγορικές, λογιστικοελεγκτικές, κατασκευαστικές κ.ά. εταιρείες (π.χ. θεάματος
ακροάματος κ.λπ.).
Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του
νόμου θα είναι:
·
Η φτωχοποίηση των μικρών και μεσαίων
αυτοαπασχολουμένων.
·
Η γενίκευση της μαύρης και αδήλωτης εργασίας
όσων θα αναγκαστούν να κλείσουν τα μπλοκάκια.
·
Η φυγή στο εξωτερικό νέων επιστημόνων και
επαγγελματιών προς αναζήτηση καλύτερων αμοιβών και συνθηκών εργασίας.
·
Η όξυνση του δημογραφικού προβλήματος.
·
Η διαιώνιση της σημερινής ταξικής φορολογικής
πολιτικής που αφήνει στο απυρόβλητο το μεγάλο πλούτο.
Η οριζόντια φορολογία μέσω των
τεκμηρίων, όπως συνέβη και στο παρελθόν, θα αποτύχει.
Γι’ αυτό ζητούμε
την κατάργηση του Φορολογικού Νόμου 5073!
Άρχισε η συγκέντρωση υπογραφών
Σημειώστε όνομα, ιδιότητα και φορέα στον οποία ανήκετε και στείλτε μας πως υπογράφετε το κείμενο στο μειλ:
Σας καλούμε στην εκδήλωση/συζήτηση που διοργανώνουν οι Εργάτες Τύπου (κίνηση Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου) την
Τετάρτη, 13 Δεκεμβρίου 2023, ώρα 7.30 μ.μ, με θέμα τα κυβερνητικά φορολογικά μέτρα εις βάρος των αυτοαπασχολούμενων/ελευθέρων επαγγελματιών αλλά και των εργαζόμενων με «μπλοκάκι», μέτρα τα οποία συν τοις άλλοις θα έχουν δραματικές συνέπειες και στον χώρο του Τύπου και του βιβλίου.
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:
√ Άννα Βασιλειάδη, πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής
Συντροφιάς
√ Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομολόγος-δημοσιογράφος
√ Πάνος Κοσμάς, δημοσιογράφος
√ Κώστας Στοφόρος, δημοσιογράφος-συγγραφέας
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο
της φορο-εξόντωσης!
Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση επιφέρει ένα σκληρό πλήγμα σε όλους τους
αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, συμπεριλαμβανομένων και των
συναδέλφων μας στον Τύπο και τα ΜΜΕ που εργάζονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών
(«μπλοκάκι»). Η καταφανώς άδικη και αυθαίρετη «τεκμαρτή» φορολόγηση, σε συνδυασμό με
την απουσία οποιουδήποτε αφορολόγητου, την προκαταβολή φόρου και τη διατήρηση του
μνημονιακού (και παράλογου) «τέλους επιτηδεύματος» οδηγεί χιλιάδες –και ένα μεγάλο
κομμάτι των συναδέλφων μας– στο φάσμα της οικονομικής εξόντωσης.
Η φορο-εξόντωση αφορά, πλην των συντακτών, και μια σειρά συναφείς ειδικότητες και
κλάδους, όπως μεταφραστές, συγγραφείς, εικονογράφους-σκιτσογράφους και γενικά όλους
όσοι εργάζονται ως εξωτερικοί συνεργάτες στον χώρο του Τύπου, των ΜΜΕ, του βιβλίου,
των εκδόσεων. Και εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ειδικά στον δικό μας χώρο δεν μιλάμε καν
για ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά για οιονεί μισθωτούς, για συναδέλφους που παρέχουν
ουσιαστικά εξαρτημένη εργασία και που οι εργοδότες και οι γενικότερες συνθήκες στον
κλάδο δεν τους αφήνουν άλλη επιλογή από το να εργαστούν με «μπλοκάκι».
Οι συνέπειες θα είναι δυστοπικές σε κάθε επίπεδο. Ας φανταστούμε πόσοι συνάδελφοι θα
αναγκαστούν να κλείσουν το «μπλοκάκι» τους. Ή θα πιεστούν να αποδεχθούν ακόμα πιο
εξευτελιστικές (και «μαύρες») αμοιβές. Ή θα μείνουν άνεργοι από απολύσεις και από
«λουκέτα» που θα υπάρξουν σε μικρές ιδίως επιχειρήσεις. Το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν
καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αλλά θα αυξήσει τα «μαύρα» και τις «μαύρες» εργασιακές
σχέσεις, και φυσικά θα αυξήσει και την ανεργία.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να προωθήσει τα σχέδιά της στρέφοντας έντεχνα
τον έναν κλάδο ενάντια στον άλλο, τους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στους μισθωτούς ή
το αντίστροφο, αυτούς που είναι στο μισθολόγιο ενάντια στους εξωτερικούς συνεργάτες
κ.ο.κ. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι μένουν στο απυρόβλητο από τέτοια τερτίπια, ποιοι είναι οι
μόνοι κερδισμένοι: οι μονοπωλιακοί όμιλοι (που μας έχουν ταράξει στις ανατιμήσεις), οι
διαπλεκόμενοι (στον χώρο μας οι μεγαλοεκδότες-καναλάρχες) και όλοι οι
μεγαλοκεφαλαιούχοι, στους οποίους έχουν δοθεί άφθονες δυνατότητες νόμιμης
φοροδιαφυγής.
Σωματεία και φορείς (στον χώρο μας οι Ενώσεις, που δυστυχώς παραμένουν αδρανείς), αλλά
και οι ίδιοι οι άμεσα θιγόμενοι με αυτο-οργανωμένες πρωτοβουλίες, πρέπει να σχηματίσουν
ένα ευρύτατο μέτωπο, απαιτώντας:
● Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο της φορο-εξόντωσης!
● Να επανακαθοριστεί το καθεστώς των αυτοαπασχολούμενων και των εξωτερικών
συνεργατών, οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως
επιχειρηματίες.
● Να μετατοπιστεί το κύριο φορολογικό βάρος προς τα πάνω, προς τους αθρόα
επιδοτούμενους και μόνιμα φοροαπαλλασσόμενους κεφαλαιούχους.
● Να καταργηθεί τώρα το τέλος επιτηδεύματος. Αφορολόγητο όριο για όλους στο
επίπεδο του βασικού κόστους διαβίωσης.
Νοέμβριος 2023
ergatestypou@gmail.com ergatestypou.blogspot.com fb: Εργάτες Τύπου
Ανακοίνωση των ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ εν όψει της γενικής συνέλευσης της ΕΣΠΗΤ της 7ης Μάη
Η ΕΣΠΗΤ χρόνια τώρα έχει απωλέσει κάθε περιεχόμενο της αποστολής της ως συνδικαλιστικού φορέα αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων των μελών της. Η πλειοψηφία της διοίκησής της, πατώντας τη μια στα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας, την άλλη στο γράμμα του συνδικατοκτόνου νόμου Χατζηδάκη και την άλλη στη «Μεγάλη Ιδέα» της αυτοκατάργησης της ΕΣΠΗΤ «δι’ απορροφήσεώς της» από την ΕΣΗΕΑ, την έχει καταστήσει ένα υπό εκκαθάριση «γραφείο» παροχής γραφειοκρατικών υπηρεσιών προς τα μέλη της, έκδοσης ανακοινώσεων και τήρησης τυπικών καταστατικών υποχρεώσεων, που απλώς δικαιολογούν τη σφραγίδα της Ένωσης.
Το περίεργο είναι ότι και οι μειοψηφούσες παρατάξεις στη διοίκηση της ΕΣΠΗΤ ανέχονται την απαξίωση της συνδικαλιστικής υπόστασής της, είτε συμβιβαζόμενες με ηττοπάθεια με την «εξ αποστάσεως μετα-δημοκρατία» που έχει επιβληθεί στις διαδικασίες της, η οποία την καθιστά συντεχνιακή μούμια, είτε αποδεχόμενες σαν αναπόφευκτο σύμπτωμα των δυνατοτήτων ψηφιακής επικοινωνίας την ταρίχευση των δημοκρατικών διαδικασιών.
Όμως το επιχείρημα ότι, χάριν διεύρυνσης της συμμετοχής των μελών στη ζωή της Ένωσης, υπερνικείται έτσι το εμπόδιο των γεωγραφικών αποστάσεων από το αθηναϊκό της κέντρο είναι έωλο και υποκριτικό, αφού στην πραγματικότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο εμπεδώνεται ανεπίστρεπτα η στεγνά συντεχνιακή-γραφειοκρατική αντίληψη της λειτουργίας της και «καπελώνονται» πολιτικά όσες δυνάμεις την αντιμάχονται από ταξική θέση προς δόξαν της κυριαρχίας όσων την επιδιώκουν στρατηγικά.
Γι’ αυτό, ενώ ακόμα και συντηρητικά συνδικάτα κι ενώσεις στηρίζονται στη ζωντανή συμμετοχή στις διαδικασίες των οργάνων τους, η «εκσυγχρονιστική» διοίκηση της ΕΣΠΗΤ «ξεχνά» τις σχετικές εμπειρίες δεκαετιών, μ’ όλα τα αντικειμενικά προβλήματα των αποστάσεων, καταντώντας τη γενική συνέλευση της Ένωσης ένα διαδικτυακό «σεμινάριο», με εισηγητές «υπηρεσιακούς παράγοντες» της συντεχνίας.
Οι Εργάτες Τύπου καλούμε τα μέλη της ΕΣΠΗΤ αντί να περιμένουν παθητικά τους «τίτλους τέλους» της Ένωσης να αντιδράσουν στην απαξίωση του θεσμού της γενικής συνέλευσης και στο κλίμα ηττοπάθειας, φέρνοντας στο κέντρο κάθε συζήτησης την ανάγκη δημιουργίας Ενιαίου Συνδικάτου Τύπου από κοινού με όσες δυνάμεις του κλάδου διατίθενται να παλέψουν ενωτικά για ένα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Μας ήρθε και η πρόσκληση για την "Τακτική γενική Συνέλευση της ΕΣΠΗΤ".
Τραγική η εμμονή για συμμετοχή μέσω διαδικτύου.
Χατζηδακικότερο του Χατζηδάκη το ΔΣ μας!
Πρόκειται για ομόφωνη απόφαση του ΔΣ;
Η Μαριαλένα Πορίχη, είναι μαθήτρια της Β Γυμνασίου στο 1ο Γυμνάσιο Χαλανδρίου
Η Μαριαλένα είναι ένα γλυκύτατο και ταλαντούχο πλάσμα
Η Μαριαλένα είναι μαθήτριά μας στο Εργαστήρι "Ο κόσμος της Πηνελόπης Δέλτα" στο Αετοπούλιο του Δήμου Χαλανδρίου
Η Μαριαλένα συνήθως με κάνει να χαμογελάω.
Σήμερα με έκανε να κλάψω
Συγκλονισμένη από τα όσα συνέβησαν έκανε αυτό που ξέρει να κάνει τόσο όμορφα:
Έγραψε.
Ένα ποίημα και μια ιστορία
Μη τα προσπεράσετε. Διαβάστε τα.
Βρισκόμουν σε ένα λιβάδι. Παντού είχε αγριολούλουδα μέχρι
εκεί που έφτανε το μάτι σου. Ένιωθα ζαλισμένη. Προχώρησα λίγα μέτρα χωρίς να
γνωρίζω που πηγαίνω. Ένα βάρος βάραινε την καρδιά μου και ένιωθα τα γόνατά μου
να λυγίζουν. Ξαφνικά αντήχησε στα αυτιά μου μια φωνή. Μια γνώριμη φωνή, «Μαμά,
μαμά!». Γύρισα αστραπιαία προς τα πίσω. Έβλεπα την… την κόρη μου. Ήταν
μικρούλα, σε ηλικία περίπου 6 ετών. Και είδα και εμένα. «Μαμά, θα με αφήσεις
ποτέ;», «Πώς σου ήρθε αυτό;», «Η γιαγιά είναι στα σύννεφα και στον ουρανό τώρα
και μας άφησε για να πάει εκεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φύγεις και εσύ και θα με
αφήσεις;». Καθώς θυμόμουν αυτή την ανάμνηση δάκρυσαν τα μάτια μου. «Όχι γλυκιά
μου. Για πολλά πολλά χρόνια ακόμη, μέχρι να γίνεις πολύ πολύ μεγάλη, θα είμαστε
μαζί. Στο υπόσχομαι.». Η κόρη μου έτρεξε και αγκάλιασε εμένα. Ή την ανάμνηση
του εαυτού μου. Πού βρισκόμουν;
Ξαφνικά κι άλλη μία ανάμνηση πήδηξε από το πουθενά, ενώ μία
ομίχλη άρχισε να σκεπάζει το σημείο όπου βρισκόμουν. Όσο κοιτούσα τριγύρω μου
το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν ομίχλη και πολλές αναμνήσεις από διάφορες
στιγμές της ζωής μου με την κόρη μου. Μια βαβούρα επικρατούσε και εγώ
βρισκόμουν στη μέση. Για κάποιον λόγο, τα λόγια της κόρης μου, στην πρώτη
μνήμη, με έκαναν να κλάψω. Καθώς προσπάθησα να την πλησιάσω να την αγκαλιάσω,
με το που το δάχτυλό μου την ακούμπησε, χάθηκε. Έπεσα στα γόνατα και άρχισα να
κλαίω με λυγμούς. Η φωνή της με έκανε να νιώθω ότι είχα να την ακούσω τόσο πολύ
καιρό. Ένιωθα το χώμα κάτω από τα πόδια μου τόσο κρύο και τραχύ.
Μέχρι να ξανανοίξω τα
μάτια μου βρισκόμουν κάπου αλλού. Όλα τα φυτά που πατούσα ήταν ξεραμένα και
νεκρά, η ομίχλη είχε σκεπάσει τα πάντα και δεν μπορούσα να δω σχεδόν τίποτα.
Ψίθυροι ακούγονταν από παντού. Ξαφνικά σκόνταψα κάπου. Ήταν μεταλλικό. Ήταν...
ήταν ράγα. Ήχοι τρένων αντήχησαν παντού και άφησαν μια ηχώ να πλανάται στον
αέρα. Άκουγα τις ρόδες του τρένου στις ράγες να πλησιάζουν. Με έπιασε ένας
τρομερός πονοκέφαλος. Έκλεισα τα μάτια μου. Με το που τα άνοιξα, τρόμος και
φρίκη με πλημμύρισαν. Παντού υπήρχαν φλόγες. Βαγόνια τσακισμένα, άνθρωποι
έκλαιγαν, φώναζαν και διέκρινα ένα χέρι κάτω από κάποια σίδερα. Έτρεμα ολόκληρη
και η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο καθώς προσπαθούσα να βγάλω το σίδερο. Σήκωνα,
έσπρωχνα, τράβαγα, μα τίποτα απολύτος.
Και τότε μια φωνή ακούστηκε από πίσω μου. Γύρισα. Η
φοιτητριούλα μου, η κορούλα μου, στεκόταν εκεί και με περίμενε να την
αγκαλιάσω. Έτρεξα. Έτρεξα με όση δύναμη είχα. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.
Έπεσα στην αγκαλιά της κλαίγοντας. «Μαμά μου, μην ανησυχείς. Δεν θυμάσαι αυτό
που μου υποσχέθηκες; Θα μείνουμε μαζί για πολύ ακόμα. Θα είμαι πάντοτε μαζί
σου. Εδώ.». Ακούμπησε την καρδιά μου. Έφυγε. Απλώς άρχισε να περπατάει μέσα
στην ομίχλη. Την περίμεναν και κάποιοι άλλοι στο βάθος, κάποιες φιγούρες.
Γύρισε, με χαιρέτησε, και μου έστειλε ένα φιλί καθώς την έχανα για πάντα.
Ξύπνησα. Αυτή τη φορά δεν βρισκόμουν πουθενά αλλού, παρά στο
σπίτι μου, με αγκαλιά την φωτογραφία της κόρης μου. Χάιδεψα απαλά τη
φωτογραφία, την φίλησα και άναψα μία λαμπάδα, για όλους τους αδικοχαμένους
ανθρώπους που θα αναπαύονται εν ειρήνη.
Στη μνήμη όλων όσων πλήρωσαν τα λάθη άλλων και εύχομαι ολόψυχα κουράγιο
στις οικογένειές τους...
ΟΙ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΙ
Πού είσαι παλικάρι
μου;
Πού κρύφτηκες
ξαφνικά;
Κι ο θάνατος
εσκόρπισε
και δεν σε βρίσκω
πουθενά.
Όχι δεν ήσουν εκεί
δεν μπορεί να ήσουν
εκεί
η μάνα σου σε ψάχνει
και εσύ κρύβεσαι
κάπου να μη σε βρει
Πώς να το πεις αυτό
στη μάνα;
Ότι το παιδί ήταν
εκεί;
Ότι εβρισκότανε στο
τρένο,
Πριν την μεγάλη
καταστροφή;
Πώς να το πεις αυτό
στη μάνα,
ότι δεν παίζεται
κρυφτό,
ότι το παιδί δεν
κρύφτηκε πίσω από κάποιο δέντρο
αλλά κάτω από το συντρίμμι
το αιματηρό.
Τα τρένα έκαναν τις
τελευταίες τους στάσεις
και κανείς δεν
κατέβηκε εκεί
μετά αυτά θα
συνεχίσουν
μέχρι την τελική
γραμμή.
Το παλικάρι έφυγε, το
αδικοχαμένο,
όσο κι αν η μάνα
κλαίει και στενάζει
γιατί πλήρωσε τα λάθη
αλλονών
και να ‘ναι ελαφρύ το
χώμα που το σκεπάζει
Ζωγραφιά των παιδιών από το Γυμνάσιο Σαραβαλίου (Πάτρα) |
Η ΕΣΗΕΑ –αντί να υπερασπίζεται τη διαπλοκή, όπως επί της ουσίας έπραξε με την ανακοίνωσή της για τον Πολάκη– και οι άλλες ενώσεις και σωματεία του Τύπου και των ΜΜΕ οφείλουν:
Πρώτον, να προκηρύξουν κατεπειγόντως 24ωρη απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το τραγικό "δυστύχημα"-προαναγγελθέν έγκλημα των Τεμπών, απαιτώντας να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και της ιδιωτικής εταιρείας και να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι.
Δεύτερον, να θέσουν ως αίτημα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης την επιστροφή υπό πλήρη δημόσιο έλεγχο όλων των κρίσιμων υποδομών της χώρας και την αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων σε ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, παιδεία (καλιτεχνικές σπουδές, μεταπτυχιακά) και υγεία.
Και τρίτον, να απαιτήσουν από τους δημοσιογράφους-μέλη τους να συνεισφέρουν στην αποκάλυψη της αλήθειας για αυτή την πρωτοφανή τραγωδία, να καταγγέλλουν κάθε προσπάθεια συγκάλυψης και να τείνουν ευήκοον ους στις ανακοινώσεις και προειδοποιήσεις των συνδικάτων, όπως επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία.
Αρκετά πια με τη καθεστωτική χειραγώγηση της ενημέρωσης. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.
Στο εξής οι δημοσιογράφοι που αρέσκονται ή συμβιβάζονται να παίζουν απροσχημάτιστα τον ρόλο του εκπροσώπου των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και των πολιτικών της στηριγμάτων, πρέπει να αισθάνονται προσωπικά υπόλογοι για την έκπτωσή τους απέναντι στην κοινωνική πλειοψηφία.
Εργάτες Τύπου, 3 Μαρτίου 2023
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ – ΗΠΕΙΡΟΥ – ΝΗΣΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ-ΣΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ & ΕΥΒΟΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή τις δηλώσεις του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κυρίου Ι. Ντογιάκου, αναφορικά με τα ΜΜΕ είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι ο Τύπος, όπως και η Δικαιοσύνη αποτελούν πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η διασφάλιση δε του ρόλου του Τύπου, ως μηχανισμού ελέγχου και άσκησης κριτικής σε κάθε μορφής εξουσία, αποτελεί δείκτη της ποιότητας της Δημοκρατίας κάθε ευνομούμενης πολιτείας.
Στο πλαίσιο αυτό, κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την σημασία της άσκησης κριτικής, να λησμονεί, ότι ο Τύπος σε πλειάδα περιπτώσεων έχει συμβάλει ουσιαστικά στην αποκάλυψη παράνομων ενεργειών, που σε αντίθετη περίπτωση κινδύνευαν να παρέμεναν ατιμώρητες ούτε βεβαίως, ότι παγκοσμίως υπήρξαν χιλιάδες δημοσιογράφοι, που διώχθηκαν, τιμωρήθηκαν και έχασαν την ζωή τους*, στο πλαίσιο της άσκησης του λειτουργήματος τους. Και πάνω από όλα, κανείς, δεν μπορεί να επιφυλάσσει για τον εαυτό του ή τον κλάδο, τον οποίο υπηρετεί, μια άτυπη μορφή ασυλίας απέναντι στην δημόσια κριτική. Είναι δε προφανές, ότι η όποια κριτική, πρέπει να σέβεται τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, να είναι αμερόληπτη και να στηρίζεται σε στοιχεία και αποδείξεις.
Η θεσμική λειτουργία του Τύπου δεν μπορεί να τίθεται εν αμφιβόλω από κανέναν και πολύ περισσότερο από εισαγγελικούς λειτουργούς, οι οποίοι οφείλουν να ενεργούν με αντικειμενικότητα και αμεροληψία και να προασπίζονται την νομιμότητα. Γενικού περιεχομένου δηλώσεις, όπως αυτές, που ακούστηκαν στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, θίγουν έναν ολόκληρο κλάδο και προκαλούν δικαιολογημένα κατά την άποψη μας, την εντύπωση μίας αδικαιολόγητης γενικευμένης στοχοποίησης. Για την ΠΟΕΣΥ και τις Ενώσεις Συντακτών είναι απολύτως σαφές, ότι κανένας δεν βρίσκεται πάνω από τον νόμο. Αντίστοιχα, ωστόσο, κανείς δεν εξαιρείται από την άσκηση κριτικής. Και αυτό αποτελεί στοιχείο της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της ελευθεροτυπίας.
Τέλος, θυμίζουμε τον διαχρονικό υπέρτιτλο από τα «Ελληνικά Χρονικά» του Ιωάννη Ιάκωβου Μάγερ «Η δημοσίευση είναι ψυχή της δικαιοσύνης»
*67 λειτουργοί της ενημέρωσης δολοφονήθηκαν το 2022, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (International Federation of Journalists-IFJ).
Τα Διοικητικά Συμβούλια
της Ομοσπονδίας
και των Ενώσεων Συντακτών
Συνάδελφισσες, συνάδελφοι,
Το ΔΣ του σωματείου μας, της ΕΣΠΗΤ, ανακοίνωσε
γενική συνέλευση για το προσεχές Σάββατο, χωρίς όμως να έχει αλλάξει απολύτως
τίποτα από την τελευταία. Το σωματείο μας συνεχίζει να τελεί υπό καθεστώς
πλήρους αδράνειας και τελμάτωσης, περιμένοντας προφανώς τις αποφάσεις άλλων,
και συγκεκριμένα της ΕΣΗΕΑ, η "ενοποίηση" με την οποία έχει ψηφιστεί
πριν από δύο συνέδρια της ΠΟΕΣΥ, αν και δεν έχει υπάρξει η παραμικρή δράση και
η παραμικρή ενημέρωση των μελών της ΕΣΠΗΤ. Και όλα αυτά ενώ βρισκόμαστε σε απελπιστική
κατάσταση ως εργαζόμενοι, με την ακρίβεια να έχει χτυπήσει κόκκινο και την
ανεργία μαζί με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας να συνεχίζουν να κάνουν θραύση
στον κλάδο μας.
Αντί οποιασδήποτε κινητοποίησης των μελών, η
διοίκηση της ΕΣΠΗΤ συγκαλεί συνέλευση με συνθήκες… πανδημίας, εμμένοντας και
ακολουθώντας το κυβερνητικό μοντέλο που επέβαλε ο Χατζηδάκης με τον γνωστό
άθλιο αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νόμο. Ποιον, άραγε, εξυπηρετούν οι
διαδικτυακές συνελεύσεις και πόσο αποδοτικές και χρήσιμες είναι σε μια τέτοια
συγκυρία που τα προβλήματα γύρω μας έχουν κορυφωθεί; Χωρίς τη φυσική παρουσία
των μελών ώστε να υπάρχει η άμεση δυνατότητα κατάθεσης απόψεων και αιτημάτων
και αντιπαράθεσης-διαλόγου πάνω σε αυτά, δεν υπάρχει συνδικαλιστικό κίνημα, δεν
υπάρχουν σωματεία εργαζομένων. Μήπως, τελικά, αυτός είναι ο στόχος;
21.11.2022
Εργάτες Τύπου
Σημείωση:
Η Γενική Συνέλευση της ΕΣΠΗΤ 27 Νοεμβρίου 2022
ώρα 10.30 π.μ. θα διεξαχθεί, με δύο διακριτούς τρόπους :
Με
φυσική παρουσία στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ
(Ακαδημίας 20, Αθήνα, 1ος όροφος)
Ηλεκτρονικά,
με τη χρήση της ψηφιακής πλατφόρμας Zoom
Συνέδριο
ΠΟΕΣΥ: Ποιος συνδικαλισμός;
Εργάτες Τύπου, Οκτώβριος 2022