Πρώτες σκέψεις:
1) Το λεγόμενο "σχέδιο Κατρούγκαλου" κατ' αρχάς αμφιβάλλουμε πάρα πολύ αν θα φθάσει στη Βουλή ως νομοσχέδιο προς ψήφιση. Κάτα πάσα πιθανότητα, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια ακόμα χειρότερη εκδοχή του, αφού οι "δανειστές" δεν θα το δεχθούν ως έχει. Από την κυβέρνηση γίνεται μια αγωνιώδης προσπάθεια να πειστούμε ότι το σχέδιο δεν προβλέπει νέες μειώσεις συντάξεων. Αυτό όμως είναι ένα καθαρό ψέμα, γιατί μειώνονται άμεσα και δραματικά οι νέες συντάξεις, ανοίγει ο δρόμος για μεγάλη μείωση ακόμα και των χαμηλών παλιών συντάξεων μετά από τρία χρόνια, ενώ προωθείται παράλληλα νέο τσεκούρωμα των επικουρικών. Από την άλλη, η "ρήτρα μηδενικού ελλείμματος" θα λειτουργεί ως ένας μόνιμος μηχανισμός μείωσης των συντάξεων.
2) Αυτό που κανείς δεν λέει για το ασφαλιστικό είναι ότι... δεν υπάρχει κανένα ασφαλιστικό ζήτημα. Το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό και οικονομικής πολιτικής. Το ασφαλιστικό σύστημα ληστεύεται συστηματικά εδώ και δεκαετίες από εργοδότες, τράπεζες και κράτος – με αποκορύφωμα τη μεγάλη ληστεία του PSI. Αν προσθέσουμε και τους τριτοκοσμικούς μισθούς και την ασύλληπτη ανεργία που έφερε το μνημόνιο, καταλαβαίνουμε ότι οποιαδήποτε συζήτηση περί "ασφαλιστικής μεταρρύθμισης" είναι προσχηματική – αποσκοπεί μόνο στο να νομιμοποιήσει την οριστική κατεδάφιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Γι' αυτό κάθε συνειδητός εργαζόμενος, σωματείο ή συνδικαλιστής δεν μπορεί να μπει σε αυτή τη συζήτηση, παρά μόνο ξεκινώντας από την απαίτηση να πληρώσουν τώρα μέχρι το τελευταίο ευρώ τα χρήματα που έχουν υπεξαιρέσει από το σύστημα κράτος, εργοδότες και τράπεζες.
3) Το ασφαλιστικό μάς αφορά όλους, από τον συνταξιούχο μέχρι τον εργαζόμενο που μόλις τώρα ξεκινά τον εργασιακό του βίο και τον άνεργο. Η βασική μνημονιακή επιδίωξη γύρω από το ασφαλιστικό είναι να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός για τη συνέχιση της "εσωτερικής υποτίμησης". Οι μισθοί πείνας των 500 ευρώ δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν όσο παραμένουν ακόμα αξιοπρεπείς συντάξεις. Η ισοπέδωση των συντάξεων θα έχει άμεση επίπτωση στους μισθούς, τα επιδόματα ανεργίας κ.λπ.! Γι' αυτό πρέπει να κινητοποιηθούμε όλοι!
4) Τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ χτυπιούνται διπλά, γιατί πέρα από τα γενικά εμείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την επίθεση στον πόρο που χρηματοδοτεί την ασφάλισή μας, το αγγελιόσημο. Στη βάση των παραπάνω, απορρίπτουμε συνολικά και την κατάργηση του ταμείου μας και την κατάργηση του αγγελιοσήμου. Απλούστατα, δεν συζητάμε για το πώς θα πάμε ακόμα πιο κάτω! Παραμερίζοντας κάθε συντεχνιακή λογική, και κάθε αυταπάτη περί "εξαίρεσης", όλος ο κλάδος πρέπει να συσπειρωθεί και μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους της χώρας να δώσει τη μάχη του ασφαλιστικού.
Στο πλαίσιο αυτό επείγει η σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης της ΕΣΠΗΤ για να καθορίσουμε τη στάση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου