Οι προτάσεις των Εργατών Τύπου για την τρέχουσα περίοδο

Προτάσεις προς το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ

1) Ενεργοποίηση των μελών μας και συσπείρωση όλων των δυνάμεων του κλάδου πάνω στο φλέγον ασφαλιστικό μας πρόβλημα· που παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις μετά τις πρόσφατες εξελίξεις με τα επικουρικά ταμεία και τις προβλέψεις του 3^ου Μνημονίου για κατάργηση του αγγελιοσήμου. Μια έκτακτη γενική συνέλευση είναι απαραίτητη για να ενημερωθούν και να ενεργοποιηθούν τα μέλη μας. Επείγει η διοργάνωση παραστάσεων διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεων, ακόμα και απεργίας (με την ανάλογη βέβαια προετοιμασία), για τα ασφαλιστικά μας. Πρέπει σε κάθε περίπτωση να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με όλα τα σωματεία του κλάδου, πέρα από συντεχνιακές λογικές, που τόση ζημιά έχουν κάνει. Να μην ανεχτούμε το ρίξιμο του κλάδου στον ασφαλιστικό Καιάδα!

2) Επαναφορά στην πρώτη γραμμή της «ατζέντας» μας δύο ζητημάτων που συνεχίζουν να πλήττουν τεράστιο κομμάτι του κλάδου. Μιλάμε για την πάγια τακτική των εργοδοτών να μεταφέρουν λάθρα τους τίτλους τους σε εταιρείες-φαντάσματα για να αποφεύγουν τις υποχρεώσεις τους έναντι των υπαλλήλων τους (αλλά και έναντι του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων). Και για τη συνήθη πλέον, δυστυχώς, κατάσταση της απληρωσιάς, της παράνομης μη καταβολής δεδουλευμένων, δώρων, αποζημιώσεων κ.λπ. Οφείλουμε να δημοσιοποιήσουμε το ζήτημα (και με συγκεκριμένες καταγγελίες) ενώπιον όλων των εργαζομένων της χώρας και να βάλουμε επιτέλους έναν φραγμό, που θα περιλαμβάνει νομικά μέσα, κυρίως όμως κινητοποίηση του κλάδου. Και εδώ ας ξεκινήσουμε από παραστάσεις διαμαρτυρίας και συγκεντρώσεις, που αν είναι σωστά και επίμονα προετοιμασμένες, μπορούν να δημιουργήσουν μια σοβαρότερη δυναμική. Επικουρικά, και ειδικά πάνω στο ζήτημα της μεταφοράς τίτλων, πρέπει να υπάρξει μια γνωμοδότηση από τους νομικούς της Ένωσης για να ξέρουμε συγκεκριμένα τι πρέπει να διεκδικήσουμε.

3) Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε να βρούμε τα μέλη μας και να εγγράψουμε νέα μέλη και όχι να περιμένουμε να έρθουν αυτά σε εμάς – ειδικά σε περιόδους που οι εργοδότες αρνούνται έμπρακτα και αυτό ακόμα το στοιχειώδες δικαίωμα της συνδικαλιστικής οργάνωσης και έχουν δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας. Για το σκοπό αυτό οφείλουμε α) να απαιτήσουμε από τους εργοδότες να μπορεί το σωματείο να μπαίνει μέσα στην επιχείρηση για να ενημερώνει τους εργαζόμενους και β) να ξεκινήσουμε καμπάνια εγγραφής νέων μελών, που να περιλαμβάνει και στοχευμένη προσέγγιση υποψήφιων μελών. Είναι αλήθεια ότι αρκετά μεγάλα μαγαζιά έχουν κλείσει, υπάρχουν όμως ακόμα μαγαζιά με αρκετούς εργαζόμενους, καθώς και νέα μαγαζιά (ιντερνετικά κ.λπ.). Να αξιοποιήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή και νέες μεθόδους (π.χ. ηλεκτρονικές επιστολές) και, φυσικά, να απλοποιήσουμε περαιτέρω τη διαδικασία εγγραφής.

4)  Η μεγάλη αύξηση της συμμετοχής στις εκλογές έδειξε ότι οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη το σωματείο, θέλουν και επιζητούν τη συναδελφικότητα, την αλληλεγγύη, το απλούστατο: να βρίσκονται με τους συναδέλφους τους! Ας το ενισχύσουμε αυτό με διάφορους τρόπους. Μεταξύ άλλων, εξεύρεση χώρου για την τακτική διοργάνωση συζητήσεων, ημερίδων, διαλέξεων (πάνω σε θέματα που ενδιαφέρουν πραγματικά τα μέλη μας), αλλά και κοινωνικού χαρακτήρα εκδηλώσεων. Το να διοργανώνεται ένα τέτοιο γεγονός, έστω ανά δίμηνο στην αρχή, θα ήταν ένα βήμα για ν’ αρχίσει το σωματείο να αποκτά κάποια εσωτερική ζωή. 

Σεπτέμβριος 2015

Εργάτες Τύπου